It is already
mentioned that there are regulatory books on Vedic, tantrik and mixed system of
worship. Bhagavata suggests that “Archana” or worship is to be performed in
accordance with the rules and regulations contained in any of those regulatory
books. According to those regulatory books construction of temple, installation
of deity, decoration of the deity and the temple, gardening, digging of
ponds, construction of guest house attached to temple etc are essential parts
of the spiritual duties of rich people. Such
instructions contained in the regulatory books can be justified as follows. Services
of large number of people are needed for the construction works mentioned above
and their subsequent maintenance. Manpower
is also needed for running the services of the temple along with those related arrangements.
Thus the money spent by rich people for the purpose of worship provides
livelihood to various categories of people starting from highly skilled
technical person to an ordinary labour. In that way, their skills of
architecture, arts and other special fields of works are also preserved. Moreover
large varieties of materials along with services of special categories of
people are needed for performance of worship in accordance with the rules and
regulations contained in the regulatory books. Without utilization of money and
manpower of rich people or kings or any other monetarily sound organization it
is not possible to perform worship in a grand way. However, with the money spent
by rich people for worship of God in that way, a large number of people engaged
in various different professions are benefited. The producer, traders and
transporters of materials, cooks , priests , artists, singer , dancer
,music players, dramatists and many other professionals get due share of the
money spent by rich people in the name of performance of worship . That is, by
the way of worship performed in a grand manner the accumulated wealth of rich
people flows to the poor and needy people and at the same time various types of
livelihoods adopted by the common people are preserved and grown. Analyzing the
things in this way Bhagavata advises rich people to perform spiritual practice
by worship of God with huge arrangements as narrated above. Those suggestions
of Bhagavata are accepted by Guru Harideva and this subject is discussed from various
angles in the religious teachings of his Satra Institution. (to be continued)
ভাগৱতত উপদেশ দি কোৱা হৈছে যে অৰ্চনা মাৰ্গৰ সাধনা বৈদিক বা তান্ত্ৰিক বা উভয়ৰে সংমিশ্ৰিত বিধি অনুসৰি কৰিব লাগে । এই বিধিসমুহত মঠ-মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰি উপাস্য বিগ্ৰহ প্ৰতিষ্ঠা কৰা , বিগ্ৰহ আৰু মন্দিৰৰ সাজ-সজ্জা , মন্দিৰ লগত সংলগ্ন বাগিছা-পুখুৰী-অতিথিশালা নিৰ্মাণ ইত্যাদি অনেক প্ৰকাৰৰ কৰ্ম ধনৱান ব্যক্তিৰ পাৰমাৰ্থিক কৰ্ত্তব্য বুলি কোৱা হৈছে। বিধিশাস্ত্ৰত দিয়া এনে নিৰ্দেশৰ যুক্তিযুক্ততা আমি তলত দিয়া ধৰণে বিচাৰ কৰি চাব পাৰো ।মঠ-মন্দিৰ আৰু তাৰ আনুষঙ্গিক ব্যৱস্থা ইত্যাদিৰ নিৰ্মাণ কৰ্মৰ উপৰিও সেই সমুহ চাফ-চিকুণ কৰা, সজাই-পৰাই ৰখা,মেৰামতি কৰা আদি কামৰ বাবে অনেক লোকক নিযুক্ত কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়্।তৰোপৰি এইবিলাক ব্যৱস্থা যথাযথভাৱে পৰিচালনা কৰি মন্দিৰৰ নিত্য-নৈমিত্তিক কৰ্মসমুহ চলাই থকাৰ বাবে বহু লোকৰ প্ৰয়োজন হয়। এইদৰে ধনী ব্যক্তিয়ে পূজা-অৰ্চনাৰ নামত খৰচ কৰা ধন বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ শিল্প ,কাৰু-কলাৰ জ্ঞান-সম্পন্ন ব্যক্তিৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সাধাৰণ পৰ্যায়ৰ কৰ্মী ব্যক্তিলৈকে সমাজৰ অনেক শ্ৰেণীৰ লোকৰ হাতলৈ যোৱাৰ পথ ওলায়। ইয়াৰ পৰা তেওঁলোকৰ জীৱন-জীৱিকাৰ নিৰ্বাহ হোৱাৰ লগতে বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ কলা-শিল্প আৰু বিশেষ বিশেষ কৰ্মপৰম্পৰাসমুহ বৰ্ত্তি থাকে । তদুপৰি বিধি অনুসৰি জাক-জমকভাৱে পূজা-অৰ্চনা কৰাৰ বাবে বহু প্ৰকাৰৰ দ্ৰব্য আহৰণ কৰিব লাগে । বহুতো বিশেষ বিশেষ জ্ঞান-গুণসম্পন্ন ব্যক্তিক বিভিন্ন কৰ্মত নিযুক্ত কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়। সম্পদশালী গৃহস্থ ব্যক্তি ,ৰজা-মহাৰজা অথবা কোনো ধনবান সংস্থাৰ ধনবল আৰু জনবল ব্যৱহাৰ কৰিলেহে এনে কাম কৰা সম্ভৱপৰ হয়। অৱশ্যে ধনবান লোকে বিপুল আয়োজন সহকাৰে পূজা-অৰ্চনা অনুষ্ঠিত কৰিলে তেওঁলোকে খৰচ কৰা বৃহৎ ধনৰাশিৰ দ্বাৰা সমাজৰ বহু প্ৰকাৰৰ বৃত্তিধাৰী লোক উপকৃত হয় । দ্ৰব্যৰ উৎপাদক , ব্যৱ্সায়ী ,পৰিবহনকাৰী , ভোগ –প্ৰসাদ আদিৰ প্ৰস্তুতকৰ্ত্তা , পুৰোহিত , নৃত্য-গীত-বাদ্য-অভিনয় আদিৰ অনুষ্ঠান পৰিবেশনকাৰী শিল্পী ইত্যাদিকে ধৰি বিভিন্ন বৰ্গৰ লোকৰ মাজত অনুষ্ঠানৰ আয়োজকে খৰচ কৰা ধনৰ বণ্টন হয় ।অৰ্থাৎ পূজা-অৰ্চনাৰ আলম লৈ ধনৱান ব্যক্তিৰ হাতত জমা হোৱা ধন নিৰ্ধন ব্যক্তিৰ হাতলৈ যোৱাৰ সুযোগ সৃষ্টি হোৱাৰ লগতে বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ জীৱিকাবৃত্তিৰ সংৰক্ষণ আৰু সংবৰ্দ্ধন হয়। ইয়াকে অশ্ৰয় কৰি বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ সময়োপযোগী নতুন নতুন বৃত্তিৰো সৃষ্টি হয় ।কথাবিলাক এনে ধৰণে বিচাৰ-বিশ্লেষণ কৰি ভাগৱতত ধনী আৰু সম্পদশালী গৃহস্থই ব্যয়বহুল পূজা-অৰ্চনাৰ জৰিয়তে পাৰমাৰ্থিক সাধনা কৰা উচিত বুলি কোৱা হৈছে। হৰিদেৱ গুৰুজনাইও এই কথা সমৰ্থন কৰিছে আৰু তেওঁৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষাব্যৱস্থাত পূজা-অৰ্চনা বিষয়ক কথাৰ ওপৰত যথোচিত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে । (আগলৈ)
No comments:
Post a Comment