Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva -10 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১০)

 

The Vedic sages expressed their knowledge and feelings pertaining to God in the scriptures by means of words. We, the common people also acquire knowledge of  so many things of the world and express our experiences and feelings by using words.It is told in the scriptures that there are differences in the nature of these two types of feelings and expressions. We, the common human beings, are bound  to make mistakes, we are not able to see the reality behind the things, we have inherent tendency of cheating ourselves and others, also, our senses are able to work within a certain limit. So, our knowledge and experience about anything can never be perfect. Hence the question of perfect expression of our knowledge and experiences does not arise. On the other hand, the Vedic sages were totally free from all those defects mentioned above. So they were able to directly realize God and describe their knowledge and feelings pertaining to God perfectly. Hence the descriptions contained in the Vedic scriptures are considered to be totally perfect and true. Now, the great sage Vyasadeva directly realized that the God Almighty or the Ultimate Truth appeared in the human society as a human being in the name and form of Lord Krishna. The sage expressed his experience and feelings in details in the most perfect and simplest possible way through the Bhagavata. So, Bhagavata is said to be the perfect and true description of God Almighty and Guru Harideva suggests the common people like us to proceed in the path of God realization with the help of this scripture. Again, the description contained in Bhagavata can not come to us directly from the words written in it. For that purpose we are to carefully read the scripture by ourselves or we are to hear from other people who read and explain the contents of it. In this regard, Guru Harideva tells that all people do not get equal benefit by reading or listening to the contents of Bhagavata. According to the purities and impurities contained in the mind of the reader, the speaker and the listener of Bhagavata the benefits obtained by each people differ. To overcome this problem Guru Harideva suggests a set of rules and regulations for the reader, speaker and listener of  Bhagavata and tells that by following those rules and regulations all of them can attain self realization or the highest goal of human life through the Bhagavata. All these subjects are included in the religious teachings of the Satra Institution of Guru Harideva. (to be continued)            

বৈদিক ঋষি-মুনিসকলে ঈশ্বৰ সম্পৰ্কে লাভ কৰা জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতাসমুহ শব্দৰ জৰিয়তে শাস্ত্ৰবিলাকত বৰ্ণনা কৰি গৈছে ।আমাৰ দৰে সাধাৰণ লোকেও জগতৰ অনেক বস্তুৰ বিষয়ে জ্ঞান লাভ কৰো আৰু অনেক বিষয়ৰ অভিজ্ঞতা অৰ্জন কৰো । আমিও আমাৰ জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতাসমুহ শব্দৰ মাধ্যমতে প্ৰকাশ কৰো। শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে আমি প্ৰকাশ কৰা জ্ঞান-অভিজ্ঞতা আৰু  ঋষি সকলে শাস্ত্ৰত প্ৰকাশ কৰা জ্ঞান অভিজ্ঞতা  শব্দৰ মাধ্যমত প্ৰকাশ হয় যদিও উভয়ৰ মাজত বৃহত পাৰ্থক্য আছে । ইয়াৰ কাৰণ হৈছে ভুল কৰাটো আমাৰ বাবে স্বাভাৱিক কথা, বস্তুৰ অন্তৰালত থকা প্ৰকৃত ৰহস্য আমি বুজি নাপাওঁ , নিজৰ লগতে আনকো প্ৰৱঞ্ছনা কৰাৰ প্ৰবৃত্তি আমাৰ মনত সুপ্ত হৈ থাকে আৰু আমাৰ ইন্দ্ৰিয়সমুহে এক নিৰ্দিষ্ট সীমাৰ ভিতৰতহে কাম কৰিব পাৰে।এই দোষসমুহৰ বশবৰ্ত্তী হৈ থকাৰ বাবে আমি আহৰণ কৰা একো বিষয়ৰ জ্ঞান -অভিজ্ঞতা ত্ৰুটীমুক্ত নহয় আৰু সেইকাৰণে আমি তাক শুদ্ধ ৰূপত প্ৰকাশ কৰাৰ প্ৰশ্নও নাহে।আনহাতে বৈদিক ঋষি-মুনিসকল ওপৰোক্ত সমস্ত মানৱসুলভ দোষ-দুৰ্বলতাৰ পৰা সম্পূৰ্ণ মুক্ত পুৰুষ আছিল। তাৰ ফলতে তেওঁলোকে ঈশ্বৰক প্ৰত্যক্ষভাৱে দৰ্শন কৰি নিজৰ জ্ঞান , উপলব্ধি আৰু অভিজ্ঞতা সমুহ শুদ্ধভাৱে শাস্ত্ৰৰ মাধ্যমত প্ৰকাশ কৰাত সক্ষম হৈছিল ।সেই কাৰণে বৈদিক শাস্ত্ৰত ঋষিসকলে লিপিবদ্ধ কৰি যোৱা সকলো কথা সম্পূৰ্ণ শুদ্ধ বা সত্য বুলি গণ্য কৰা হয় । কোৱা হৈছে যে পৰম সত্য বা পৰমেশ্বৰে মনুষ্য ৰূপ লৈ ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ ৰূপত মানৱ সমাজত আবিৰ্ভূত হোৱা বুলি মহৰ্ষি ব্যাসদেৱে প্ৰত্যক্ষভাৱে অনুভৱ কৰিব পাৰিছিল। তেওঁ নিজে প্ৰত্যক্ষভাৱে উপলব্ধি কৰা জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতাৰ বিস্তৃত বিৱৰণ সম্পূৰ্ণ শুদ্ধভাৱে আৰু যথাসম্ভৱ সৰলভাৱে ভাগৱত শাস্ত্ৰৰ জৰিয়তে প্ৰকাশ কৰি গৈছে ।সেই কাৰণে ভাগৱতত বৰ্ণনা কৰা সকলো কথা সম্পূৰ্ণ সত্য  আৰু এই শাস্ত্ৰৰ জৰিয়তে আমাৰ দৰে অতি সাধাৰণ অজ্ঞানী লোকেও ঈশ্বৰ উপলব্ধিৰ পথত আগবাঢ়ি যাব পাৰে বুলি হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে।এতিয়া কথা হৈছে ভাগৱত শাস্ত্ৰত আখৰৰ ৰূপত  লিপিৱদ্ধ কথা নিজে নিজে আমাৰ অন্তৰত প্ৰৱেশ কৰিব  নোৱাৰে । ইয়াৰ বাবে আমি ভাগৱত শাস্ত্ৰ পঢ়িব লাগে অথবা অন্য লোকে পঢ়ি দিলে বা ব্যাখ্যা কৰিলে তাক শুনাৰ প্ৰয়োজন হয় ।হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে ভাগৱত পঢ়া, শুনা বা পঢ়ি শুনোৱা সকলো লোকে সমানে শুভফল নাপায়।অধ্যয়নকৰ্ত্তা,  বক্তা আৰু শ্ৰোতাৰ মনৰ পৱিত্ৰতাৰ তাৰতম্য অনুসৰি অধ্যয়ন আৰু শ্ৰৱণৰ পৰা লাভ কৰা ফলো বেলেগ বেলেগ হয়। এই সমস্যা সমাধানৰ বাবে হৰিদেৱ গুৰুজনাই ভাগৱত শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়নকৰ্ত্তা,  শ্ৰোতা আৰু বক্তা সকলোৰে বাবে কিছুমান নীতি নিয়ম বান্ধি দি কৈছে যে এই নীতি-নিয়মসমুহ পালন কৰি ভাগৱত অধ্যয়্ন , শ্ৰৱণ , পাঠ আদি কৰিলে সকলো লোকে এই শাস্ত্ৰৰ জৰিয়তে পাব পৰা সম্পূৰ্ণ শুভফল অৰ্থাৎ আত্মজ্ঞান বা ঈশ্বৰ উপলব্ধি লাভ কৰিব পাৰে । হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ শিক্ষা ব্যৱস্থাত এইবিলাক বিষয় সামৰি লোৱা হৈছিল । (আগলৈ)