The “Satra” Institution of Guru Harideva-109 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠান-১০৯)

 

We, the common people, think that our body is our true self or  the soul. For attainment of self realization it is essential to know the difference between the body and the soul inside. In Bhagavata this subject is explained in various ways  to make the point very clear to the common people like us. Those explanations contained in the Bhagavata can be summarized as follows. If we see the creation from the angle of the material bodies then there are demigods, demons, sages, emperor,  men , women , birds , trees  and so on. We also see that if the consciousness or soul gets detached from the body then we cannot find any demigod, demon, man, woman, animal, tree etc in those bodies. This is because all bodies    without soul in them are identified with only one name called the dead bodies. All bodies become equally functionless immediately after detachment of consciousness or soul from them and then vanish within a short time. This is true in case of the creation as a whole also. When the consciousness is detached from the creation, the whole creation becomes functionless and ultimately vanishes . From this we can understand that the unimaginable power possessed by the  mighty lord Brhama and other demigods is the power of the consciousness or Atma or soul in  their bodies. The vast activities performed by the demigods are also expression of the activities of the consciousness or the soul inside them . Also, the demonic activities performed by tremendously powerful demons like Hiranyahashipu etc  are the expression of the power of the soul inside them. Similarly the power expressed and activities performed in the creation by all other big ,small ,strong or weak bodies are the power and activities of the consciousness or  soul or Atma or God  inside the bodies. This type of analysis of the knowledge contained in the Bhagavata is necessary for understanding the true self in us. The philosophy of the Satra Institution of Guru Harideva is based on such teachings of the Bhagavata . (to be continued)

আমাৰ দৰে সাধাৰণ মানুহে শৰীৰটোকে আচল “মই” বা আত্মা বুলি ভাৱে। আত্মজ্ঞান লাভ কৰাৰ বাবে আত্মা আৰু শৰীৰৰ পাৰ্থক্য ভালদৰে বুজি পোৱা প্ৰয়োজন্।আমাৰ দৰে সাধাৰণ মানুহক এই তত্ব ভালকৈ বুজাই দিয়াৰ উদ্দেশ্যে ভাগৱতত শৰীৰৰ সৈতে চৈতন্য বা আত্মাৰ পাৰ্থক্যৰ বিষয়ে বিভিন্ন প্ৰকাৰে ব্যাখ্যা কৰা হৈছে।ভাগৱতে এই বিষয়ত কোৱা কথাৰ সংক্ষিপ্ত আভাস এনে ধৰণৰ। শৰীৰক মূল বস্তু বুলি ধৰি জগতখন চালে ইয়াত আমি দেৱতা ,দানৱ , ঋষি-মুনি , সম্ৰাট , মানৱ, মানৱী , জন্তু ,গছ ইত্যাদি দেখা পাওঁ । লগতে এই কথাও আমি জানিব পাৰো যে শৰীৰসমুহৰ পৰা চৈতন্য বা আত্মা বিচ্ছিন্ন হ’লে সেই একেখিনি শৰীৰক আমি দেৱতা , দানৱ্, মানুহ ,পক্ষী আদিৰ ৰূপত দেখা নাপাওঁ ।ইয়াৰ কাৰণ হৈছে চৈতন্য বা আত্মাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন সকলো শৰীৰকে কেৱল মাত্ৰ এটা নামেৰে অৰ্থাৎ মৃতদেহ বুলিহে জনা যায়। চৈতন্যৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হোৱাৰ লগে লগে সকলো প্ৰকাৰৰ শৰীৰ অকামিলা হয় আৰু কিছুকালৰ ভিতৰত লয়প্ৰাপ্ত হয় । সমগ্ৰ সৃষ্টিৰ ক্ষেত্ৰতো এই কথা সত্য । সৃষ্টিৰ পৰা আত্মা বিচ্ছিন্ন হোৱাৰ লগে লগে সমগ্ৰ সৃষ্টি কাৰ্য স্তব্ধ হয় আৰু সৃষ্টিৰ বিনাশ ঘটে। ইয়াৰ পৰা আমি সহজে বুজিব পাৰো যে ব্ৰহ্মাকে ধৰি সকলো দেৱতাৰ অকল্পনীয় শক্তি-সামৰ্থ্য সেই শৰীৰৰ চৈতন্য বা আত্মাৰ শক্তি । দেৱতাসকলে কৰা বৃহৎ বৃহৎ কাৰ্যও তেওঁলোকৰ শৰীৰত অবস্থিত আত্মাৰ শক্তিৰ প্ৰকাশ ।আনহাতে হিৰণ্যকশিপুৰ দৰে অসুৰৰ প্ৰচণ্ড আসুৰিক শক্তিও শৰীৰস্থ আত্মাৰে শক্তি আৰু সেইসকলে কৰা আসুৰিক কৰ্মসমুহো আত্মাৰ শক্তিৰে প্ৰকাশ ।একেদৰে জগতৰ ক্ষুদ্ৰ বা বৃহৎ , শক্তিশালী বা দুৰ্বল সমস্ত শৰীৰৰ শক্তি  সেইসকল শৰীৰত অৱস্থিত  আত্মা বা ঈশ্বৰ বা  চৈতন্যৰ শক্তি আৰু আৰু সকলো শৰীৰৰ দ্বাৰা অনুষ্ঠিত হৈ থকা কাৰ্যও সেই শক্তিৰে কাৰ্য । ভাগৱত শাস্ত্ৰত বৰ্ণনা কৰা জ্ঞানপূৰ্ণ কথাবিলাক এনেদৰে বিশ্লেষণ কৰিলে আমাৰ শৰীৰস্থ আত্মা প্ৰকৃততে কি তাক বুজিব পাৰি।ভাগৱতৰ এই জ্ঞানৰ আধাৰত বিচাৰ কৰি চালে হৰিদেৱ গুৰুজনাই প্ৰতিষ্ঠা কৰা সত্ৰানুষ্ঠানৰ অন্তৰ্নিহিত দাৰ্শনিক ভাৱো বুজিব পাৰি ।(আগলৈ)