Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva -1 ( হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১)

Though Guru Harideva was a great scholar of the Vedas and Vedic philosophy his  religious teachings for the common people are based on the teachings of the Bhagavata and the Bhagabadgita. In those scriptures it is told that if we do something then we become bound to enjoy the outcome of that work. The outcome may come to us at any time,that is, today, tomorrow or it may come even after millions of years after its performance. But we can never escape from enjoyment of the happiness and sorrow generated by that work. To make the things clear it is said that a seed of tree is bound to germinate if all conditions essential  for its  germination are fulfilled . That is when a healthy seed is brought in contact with soil, water ,air , sunlight etc it is bound to germinate in due time. Also, if the required conditions are produced and maintained  then the germinated seedling gradually grows up into a matured big or small tree and bears fruit in accordance with the potency  inherent in the seed . This is the law of nature  or law of God which can never be violated.  In a similar way for each and every work we perform, one seed or potency is produced. The works may be physically performed with our body or it may be a mental thought of any nature or it may be any work performed through our speech. But  seed is produced from each work. The seeds or potencies thus produced come into action as and when favorable conditions appear. It gains strength  and  generate results if the favourable conditions required for the same are produced and maintained. We are bound to enjoy those fruits in the form of happiness and sorrow in this life itself or in any of the future lives. Now, if a seed of tree is burnt its future is totally stopped there since its potency of germination itself is destroyed. In a similar way by proper spiritual practice we can destroy the potency of fructification of works already performed by us. Again after germination of a tree seed if the conditions required for its growth are not provided then also it can not grow further and bear fruit. Similarly, we can stop further multiplication of the fruits of  earlier works for which we assume the present body. This is the basic principle on which the religious teachings of  Guru Harideva is based. ( to be continued)

হৰিদেৱ গুৰুজনা নিজে বেদ আৰু বৈদিক দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ উচ্চ জ্ঞানসম্পন্ন পণ্ডিত আছিল যদিও তেওঁ জনসাধাৰণক  প্ৰদান কৰা ধৰ্মীয় শিক্ষা প্ৰধানতঃ ভাগৱত আৰু ভগৱদ্গীতাই দিয়া শিক্ষাৰ ওপৰত আধাৰিত । এইবিলাক শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে  কিবা এটা কাম কৰিলে সেই কামৰ পৰা উৎপাদন হোৱা ফল ভোগ কৰাৰ বাবেও আমি বাধ্য হ’ব লাগে ।এই ফল আজিও আহিব পাৰে ,কাইলৈও আহিব পাৰে নাইবা কাম কৰাৰ লক্ষ লক্ষ বছৰৰ পিছতো আহিব পাৰে ।কিন্তু সেই কৰ্মৰ ফল ভোগ কৰাৰ পৰা কোনোপধ্যে সাৰি যোৱা সম্ভৱ নহয়।কথাখিনি বুজাই দিয়াৰ বাবে কোৱা হৈছে যে গজালি মেলাৰ বাবে প্ৰয়োজন হোৱা সকলো সুবিধা প্ৰদান কৰাৰ পিছত গছৰ গুটি এটা গাজ নেমেলাকৈ থাকিব নোৱাৰে । অৰ্থাৎ গছৰ গুটি এটা নিৰ্দিষ্ট নিয়ম অনুসৰি মাটি , পানী , বায়ু , সূৰ্যকিৰণ আদিৰ সংস্পৰ্শলৈ অহাৰ ব্যৱস্থা কৰিলে যথা সময়ত ই গাজ মেলিবলৈ বাধ্য হয়। আকৌ যদি প্ৰয়োজনীয় ব্যৱস্থা সমুহৰ যোগান ধৰি প্ৰতিপালন কৰি থকা হয় তেন্তে এই গজালিটো লাহে লাহে বাঢ়ি আহে আৰু এটা সময়ত ই এজোপা পুৰঠ গছত পৰিণত হয় । গুটিটোৰ ভিতৰত সঞ্চিত হৈ থকা সম্ভাৱনা অনুসৰি গছজোপাৰ আকৃতি ডাঙৰ বা সৰু হয় আৰু সেইমতে ফলো ধৰে ।ই প্ৰকৃতিৰ নিয়ম বা ঈশ্বৰৰ বিধান , ইয়াক উলঙ্ঘন কৰা সম্ভৱ নহয় ।একেদৰে আমি কৰা প্ৰতিটো কামৰ বিপৰীতে একো একোটা বীজ বা সম্ভাৱনা সৃষ্টি হয়। কাম শৰীৰৰ দ্বাৰা কৰা কামো হ’ব পাৰে নাইবা মনৰ কোনো ধৰণৰ চিন্তা-ভাৱনাও হ’ব পাৰে অথবা মুখৰ বাক্য ব্যৱহাৰ কৰি কৰা কামো হ’ব পাৰে ।কিন্তু শৰীৰ, মন আৰু বাক্যৰ দ্বাৰা কৰা সকলো প্ৰকাৰ কৰ্মৰ পৰাই বীজ সৃষ্টি হয় । উপযুক্ত পৰিবেশ পালে কৰ্মৰ পৰা উৎপন্ন হোৱা বীজৰো গজালি মেলে, অৰ্থাৎ তাৰ পৰা নতুন নতুন কৰ্মৰ সৃষ্টি হয় আৰু উপযুক্ত পৰিবেশ সৃষ্টি কৰি সেই পৰিবেশ চলি থাকিবলৈ দিলে এটা সময়ত সেই কৰ্মৰ ফল উৎপন্ন হয়।সেই ফল ভোগ কৰাৰ বাবে আমি বাধ্য হওঁ ।আনহাতে দেখা যায় যে গছৰ গুটি যদি জুইত পুৰি পেলোৱা হয় তেন্তে মাটি,পানী ইত্যাদি পালেও গুটিটোৰ পৰা গজালি নোলায় অৰ্থাৎ গুটিটোৰ পৰা ভৱিষ্যতত হ’ব পৰা সকলো সম্ভাৱনা সম্পূৰ্ণৰূপে সমাপ্ত হয় । একেদৰে আমি আগতে কৰা কৰ্মৰ পৰা উৎপন্ন হোৱা যি বীজ জমা আছে  তাক পাৰমাৰ্থিক সাধনাৰ দ্বাৰা ধ্বংস কৰিব পাৰি ।আকৌ গুটি গজালি মেলাৰ পিছতো যদি বৃদ্ধিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সুবিধা সমুহ দিয়া নহয় তেতিয়া ই ডাঙৰ গছত পৰিণত হৈ ফল দিব নোৱাৰে । একেদৰে যি কৰ্মৰ ফলত আমাৰ বৰ্ত্তমান জন্ম হৈছে তাৰ পৰা পুনৰ নতুন কৰ্মৰ বীজ যাতে উৎপন্ন হ’ব নোৱাৰে তাৰ ব্যৱস্থাও পাৰমাৰ্থিক সাধনাৰ সহায়ত কৰিব পাৰি।হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ ধৰ্মীয় শিক্ষাৰ এয়ে মূল আদৰ্শ ।(আগলৈ)