Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva -33 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-৩৩)

 

The topics of creation, annihilation, Yuga, mental characteristics and activities of human beings of different Yugas etc are elaborately discussed in the Bhagavata. To make our subject of discussion clear it is essential to have some preliminary idea of those. It is already told that a human being appears as a baby and with the passage of time becomes old through various stages of life. During this period the body- mind complex of human being changes in every moment.In a similar way the creation appears in the beginning of one Satyajuga and with the passage of time it proceeds through the Treta and Dvapara Yuga and finally reaches Kaliyuga . At the end of Kaliyuga the creation temporarily disappears.Then it reappears with the beginning of the next Satya yuga in a new form and proceeds further as earlier with the passage of time .Nobody knows the  beginning and end of those cycles of creation , annihilation and recreation. Due to influence of time the body-mind complexes of the human beings of different Yugas become different.  The Satya Yuga means a time of complete peace free from any type of sorrow like war, famine, illness, conflicts etc. During Satyayuga people possess unbelievable strength of body and mind. The longevity of human life is extremely long. So, naturally in this Yuga people live a peaceful and blissful life like a sage under deep meditation. Under the influences of   Treta Yuga human beings become dutiful, moral and enduring. In this Yuga the life span of human beings is said to be very long. People of his Yuga become naturally inclined towards sacrifice for the welfare of the whole mankind and the creation as a whole. In that way they like to  satisfy the omnipresent Lord Vishnu.  The influences of Dvapara Yuga introduce selfishness into human mind. Due to that people no longer become able to perform collective sacrifices for the welfare of all and for the satisfactions of one supreme God Vishnu in the Treta Yuga traditions. It is said that in Dvapara Yuga people can live upto one thousand years. Excepting some selfless worshipers of Lord Vishnu  most of the people of Dvapara Yuga  like to worship Lord Vishnu as well as his expansions in the form of demigods for their own benefit.  In the Kali Yuga people are very short lived, they can live upto hundred years only. Moreover, due to the influences Kali Yuga people become quarrelsome, lazy, uninterested in spirituality, unlucky and mentally disturbed. They also suffer from famine, illness and so many odds of human life. Guru Harideva tells that under such adverse situation if a person fix his mind on Lord Krishna through sincere practice of Kirtana  then  in spite of being in Kaliyuga he can live a very peaceful and blissful life like the people of Satya yuga. (to be continued)

ভাগৱতৰ বিভিন্ন প্ৰসঙ্গত জগত সৃষ্টি , প্ৰলয় , যুগ , বিভিন্ন যুগৰ মানুহৰ শাৰীৰিক-মানসিক অৱস্থা স্বভাৱ চৰিত্ৰ ইত্যাদি কথা বহলভাৱে লিখা আছে। আমাৰ আলোচ্য বিষয় স্পষ্ট কৰাৰ বাবে তাৰ কিছু আভাস লোৱাৰ  প্ৰয়োজন। আগতে কোৱা হৈছে যে মানৱ শিশু জন্মাৰ পিছত সময় আগবঢ়াৰ লগে লগে ক্ৰমান্বয়ে কিশোৰ , যৌবন , প্ৰৌঢ় আৰু বৃদ্ধ অৱস্থা প্ৰাপ্ত হয়।  এই আটাই কেইটা স্তৰতে মানুহৰ শৰীৰ আৰু মনৰ অৱস্থা পৃথক পৃথক। কাল বা সময়ৰ প্ৰভাৱ ইয়াৰ কাৰণ । একেদৰে কোনো এটা সত্যযুগত সৃষ্টি প্ৰকট হয় আৰু তাৰ পিছত কালৰ গতিৰ লগে লগে ক্ৰমান্বয়ে ত্ৰেতা আৰু দ্বাপৰ যুগৰ মাজেৰে গৈ সৃষ্টিপ্ৰক্ৰিয়া কলিযুগত উপনীত হয়। কলিযুগ সমাপ্ত হোৱাৰ পিছত সৃষ্টিত এক প্ৰকাৰৰ প্ৰলয় হয় বা সৃষ্টি অস্থায়ীভাৱে বিলুপ্ত হয়। ইয়াৰ পিছত পুনৰ সত্যযুগ আৰম্ভ হয় । ইয়াৰ  লগে লগে  অস্থায়ীভাৱে বিলুপ্ত হোৱা সৃষ্টি পুনৰ নতুন ৰূপত প্ৰকট হয় আৰু আগৰ দৰে পুনৰ্যাত্ৰা আৰম্ভ হয় । কাল বা সময়ৰ গতিৰ লগে লগে এই সৃষ্টি আৰু প্ৰলয় চক্ৰ অনাদি কালৰ পৰা চলি আহিছে আৰু অনন্ত কাল চলি থাকিব। কালৰ প্ৰভাৱতে প্ৰত্যেক যুগৰ মানুহৰ জীৱনকাল আৰু শৰীৰ-মনৰ অৱস্থাও পৃথক পৃথক হয় । কোৱা হৈছে যে সত্য যুগত মানুহৰ মাজত যুদ্ধ-বিগ্ৰহ ,মতানৈক্য , ৰোগ ,শোক , আকাল ইত্যাদি কোনো প্ৰকাৰৰ দুখজনক অৱস্থাৰ সৃষ্টি নহয় । মানুহৰ শৰীৰ শক্তিশালী,নিৰোগী আৰু আজিৰ মানুহে বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰা ধৰণে দীৰ্ঘায়ু হয় ।সেই কাৰণে সত্যৰ যুগৰ মানুহে স্বাভাৱিকতে ধ্যানস্থ ঋষিমুনিৰ দৰে সম্পূৰ্ণ শান্তিপূৰ্ণ আৰু আনন্দময় জীৱন যাপন কৰে । ত্ৰেতা যুগৰ প্ৰভাৱত মানুহ অত্যন্ত কৰ্ত্তব্যপৰায়ণ, নীতিনিষ্ঠ আৰু ধৈৰ্যশীল স্বভাৱৰ হয় । মানুহৰ জীৱনকাল অতিদীৰ্ঘ হয় । মানুহে সমগ্ৰ জগতৰ সকলো প্ৰ্ৰাণীৰ মঙ্গল সাধনৰ কাৰণে সমস্তৰে আধাৰ স্বৰূপ ভগৱান বিষ্ণুক যজ্ঞৰ দ্বাৰা আৰাধনা কৰা পৰম কৰ্ত্তব্য বুলি বুজি পায় আৰু সমুহীয়াভাৱে যজ্ঞানুষ্ঠান কৰি আনন্দ লাভ কৰে । দ্বাপৰ যুগৰ প্ৰভাৱত মানুহৰ মনত স্বাৰ্থপৰতাৰ ভাৱ প্ৰৱেশ কৰে আৰু ত্ৰেতা যুগৰ দৰে  সকলোৰে মনত সাৰ্বজনীন মঙ্গলৰ মনোভাৱ নাথাকে ।একাংশ মানুহে যুদ্ধবিগ্ৰহ কৰি হ’লেও নিজৰ স্বাৰ্থ ৰক্ষাৰ প্ৰচেষ্টা চলায় ।স্বাৰ্থ সিদ্ধিৰ বাবে ভগৱান বিষ্ণুৰ লগতে  বিষ্ণু অংশস্বৰূপ অন্যান্য দেৱ-দেৱীৰ পূজা-অৰ্চনা কৰা আৰম্ভ হয় । কিন্তু তাৰ মাজতো  নিস্বাৰ্থভাৱে একমাত্ৰ ভগৱান বিষ্ণুক উপাসনা কৰা একাংশ লোক দ্বাপৰ যুগত বৰ্ত্তমান থাকে । দ্বাপৰ যুগত মানুহ এহেজাৰ বছৰ জীয়াই থাকে বুলি কোৱা হৈছে। ইয়াৰ বিপৰীতে কলি যুগত মানুহৰ আয়ুস মাত্ৰ এশ বছৰ । এই যুগৰ প্ৰভাৱত মানুহ কলহপ্ৰিয় ,অলস , ঈশ্বৰবিমুখ , দুষ্টবুদ্ধিসম্পন্ন , অল্পশক্তি সম্পন্ন হোৱাৰ উপৰি দুৰ্ভিক্ষ , ৰোগ আদি নানা সমস্যাৰ দ্বাৰা পীড়িত হয়। হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে কলিযুগৰ এনে দুখ-দুৰ্দশাৰ মাজত থাকিও যি ব্যক্তিয়ে ভগৱান কৃষ্ণৰ নাম ,গুণ ,মহিমা ইত্যাদি কীৰ্ত্তনৰ দ্বাৰা ভগৱান কৃষ্ণৰ লগত হৃদয়ৰ সংযোগ ৰক্ষা কৰে তেওঁ কলিযুগৰ প্ৰভাৱৰ মাজত থাকিও সত্য যুগৰ মানুহৰ দৰে শান্তিপূৰ্ণ আৰু আনন্দময় জীৱন যাপন কৰিব পাৰে । (আগলৈ)   

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva -32 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-৩২)

 

Guru Harideva tells that in this age of Kali, “Kirtana” or chanting of the names and glories of Lord Krishna is the best way of spiritual practice. In the Satya, Treta and Dvapara Yuga performance of severe spiritual practice is needed for attainment of spiritual perfection. But in the Kali Yuga the same result can be attained by simple spiritual practice of Kirtana. Guru Harideva tells that practice of  Dhyana or deep meditation for God realization is suggested for the people of Satya Yuga. For the same purpose the people of Treta Yuga are suggested to perform Vedic Sacrifices to satisfy Lord Vishnu. The people of Dwapara Yuga are advised to perform spiritual practice through worship of Lord Vishnu. On the other hand it is told to the people of Kali Yuga that if they satisfy Lord Krishna by performance of Kirtana then they can attain the benefits of meditation, sacrifices and worship as like as the people of the Satya, Treta and Dvapara Yuga. We can try to understand this point as follows.In Bhagavata and other Vedic Scriptures it is told that for keeping records of the unending time a measurement system called Yuga cycle or cycle of millenniums  is introduced  by the Vedic Sages . The Yuga cycle consisting of four Yugas called Satya , Treta , Dvapara and Kali progresses in cyclic order.  We see that with the changes in time the conditions of body and mind of human beings also change. For example, after taking birth as a baby we gradually become adolescent, young, middle aged, old and then die. With those changes of state our physical status, nature, habits and characteristics etc change. Due to influences of the changing time those changes occur in us. In a similar way due to influence of changing time the longevity, nature and characteristics etc of the people of the four Yugas become different. For that reason it is not possible for people of all the four Yugas to perform similar type of spiritual practice. We know that the normal work done by a child can not be the normal work for a young man. Also,  the work which can be easily done by a young man becomes  a hard work for an old man. Similarly, an easy and normal work for the people of one Yuga becomes hard and abnormal work for the people of another Yuga due to influence of the changes in time. Considering all those factors Guru Harideva tells that for the people of Kaliyuga Kirtana of the names and fames of Lord Krishna is the best way of spiritual practice. (to be continued)

হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে কলিযুগত ভগৱান কৃষ্ণৰ নাম-গুণ-মহিমাৰ কীৰ্ত্তন পৰমাৰ্থিক সাধনাৰ সৰ্বোত্তম উপায়। সত্য ,ত্ৰেতা আৰু দ্বাপৰ যুগত কষ্টসাধ্য  পাৰমাৰ্থিক সাধনাৰ দ্বাৰা যি ফল পোৱা যায় কীৰ্ত্তনৰ দৰে সহজ উপায় অৱলম্বন কৰি কলিকালত সেই একে ফল  লাভ কৰিব পাৰি । গুৰুজনাই কৈছে যে শাস্ত্ৰত সত্য যুগৰ মানুহৰ বাবে ধ্যান বা গভীৰ চিন্তাৰ দ্বাৰা ঈশ্বৰ উপলব্ধি কৰাৰ চেষ্টা কৰাৰ বিধান দিয়া হৈছে । ত্ৰেতা যুগৰ মানুহক ভগৱান বিষ্ণুৰ সন্তুষ্টিৰ অৰ্থে বৃহৎ যাগ-যজ্ঞ অনুষ্ঠিত কৰি পাৰমাৰ্থিক সাধনা কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছে। দ্বাপৰ যুগৰ মানুহক পূজা-উপাসনাৰ জৰিয়তে ভগৱান বিষ্ণুক সন্তুষ্ট কৰাটোৱে পাৰমাৰ্থিক সাধনাৰ উপায় বুলি কোৱা হৈছে। আনহাতে কলি যুগৰ মানুহক কোৱা হৈছে যে সত্য যুগত ধ্যানৰ দ্বাৰা ,ত্ৰেতা যুগত যজ্ঞৰ দ্বাৰা আৰু দ্বাপৰ যুগত পূজাৰ দ্বাৰা ভগৱানক বিষ্ণুক উপাসনা কৰিলে যি ফল পোৱা যায় সেই একে ফল কলিযুগৰ মানুহে কৃষ্ণকথা কীৰ্ত্তনৰ দৰে সহজ উপায়ৰ দ্বাৰা পাব পাৰে । এই কথাখিনি আমি এনেদৰে বুজাৰ চেষ্টা কৰি চাব পাৰো। ভাগৱত আৰু অন্যান্য বৈদিক শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে প্ৰাচীন ঋষিমুনিসকলে যুগচক্ৰৰ দ্বাৰা অনন্ত সময়ৰ হিচাপ ৰখাৰ ব্যৱস্থা প্ৰৱৰ্ত্তন কৰিছে ।সেই অনুসৰি সত্য , ত্ৰেতা ,দ্বাপৰ আৰু কলি এই চাৰিটা যুগ এটাৰ পিছত আনটো হিচাপে চক্ৰাকাৰে ঘুৰি থাকে । কালৰ পৰিবৰ্ত্তনৰ ফলত চাৰিটা যুগৰ মানুহৰ শৰীৰ মনৰো পৰিবৰ্ত্তন হয়্। উদাহৰণ স্বৰূপে শিশু অৱস্থাত জন্ম গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত সময়ৰ গতিৰ লগে লগে আমি ক্ৰমন্বয়ে চেমনীয়া , যুৱক , প্ৰৌঢ় আৰু বৃদ্ধ্ব অৱস্থা লাভ কৰি মৃত্যুবৰণ কৰো। এই আটাইকেইটা অৱস্থাতে আমাৰ স্বভাৱ-চৰিত্ৰ ,আচাৰ-আচৰণৰো পৰিবৰ্ত্তন হয় ।কালৰ পৰিবৰ্ত্তনৰ প্ৰভাৱতে এনে পৰিবৰ্ত্তনসমুহ সংঘটিত হয়। একেদৰে কালৰ প্ৰভাৱবশতঃ চাৰিওটা যুগৰ মানুহৰ আয়ুস, স্বভাৱ-চৰিত্ৰ , আচাৰ-আচৰণো বেলেগ বেলেগ হয়। ইয়াৰ কাৰণে চাৰিওটা যুগৰ মানুহে একে ধৰণৰ কাম অথবা পাৰমাৰ্থিক সাধনা কৰা সম্ভৱ নহয়। এটা শিশুৰ বাবে যি কাম স্বাভাৱিক এজন যুবকৰ  সেই একে কাম স্বাভাৱিক নহয়। এজন যুবকৰ বাবে যি কাম সহজ সেই একে কাম এজন বৃদ্ধ ব্যক্তিয়ে সহজে কৰিব নোৱাৰে। একেদৰে এটা যুগৰ মানুহৰ বাবে যি কাম সহজ আৰু স্বাভাৱিক অন্য এটা যুগৰ মানুহৰ বাবে সেই একে কাম কঠিন আৰু অস্বাভাৱিক। এই সকলো কথা বিবেচনা কৰি হৰিদেৱ গুৰুজনাই কলি কালৰ মানুহৰ বাবে ভগৱান কৃষ্ণৰ নাম-গুণ-মহিমাৰ কীৰ্ত্তন পাৰমাৰ্থিক সাধনাৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ উপায় বুলি কৈছে । (আগলৈ)

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva -31 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-৩১)

 

Bhagavata tells that the mind of people always remains occupied with different types of thoughts. Thoughts of mind are expressed through the activities performed by a man. If the mind of a man is occupied with evil thoughts then those evil thoughts are expressed through the evil activities performed by him. Seeing his activities we identify such person as an evil person. Similarly noble activities performed by a man are nothing but the expression of the thoughts of his pure mind. By seeing the reflection of pure thoughts in the noble activities of a person we identify him as a noble person. Analyzing the things in this way Guru Harideva tells that the thoughts pertaining to Lord Krishna are the purest thoughts. So, if   one’s mind remains fully occupied with the thoughts of Lord Krishna then he can be considered as the noblest person. To cultivate the thoughts of Krishna in mind Guru Harideva suggests some means to be followed. He suggests that recitation of  “Vishnu Sahasra Nama” should be arranged  by a householder prior to celebration of each auspicious function in his house and during serious illness of any member of his family. This scripture contains more than one thousand names of Lord Krishna and it is recommended by Guru Harideva as an ideal text for  “Kirtana”. According to him recitation of Bhavadagita should be made a part of one’s daily spiritual practice. He also tells that "Kirtana" performed through recitation and explanation of Bhagavata is the best way to develop thoughts of Krishna in one’s own mind. It is also a better way of spreading Krishna consciousness in the mind of other people. Guru Harideva tells that in this current age of “Kali” people are mostly attracted towards material activities. People of present time believe that the material world can bring all the desired happiness to them and material activities are the ways of acquiring those happiness and comforts. This is because, after performance of material activities people can see the immediate results of those activities. On the other hand outcomes of spiritual activities are not visible like that. To become interested in spiritual activities people should have faith on Vedic Scripture and spiritual teachers or Guru. Guru Harideva tells that “Kirtana” of the names and sublimites of Lord Krishna are too much attractive and are capable of attracting the mind of all classes of people . The minds of the reciters and listeners of all categories of people become automatically filled with the thoughts of Lord Krishna  by   the powerful influence of  “Kirtana”.(to be continued)

ভাগৱতত কোৱা হৈছে যে মানুহৰ মন সদায় বিভিন্ন ধৰণৰ ভাৱনাৰে ভৰি থাকে। প্ৰত্যেক মানুহে কৰা কামৰ মাধ্যমত মানুহজনৰ মনৰ ভাৱনাই প্ৰকাশ লাভ কৰে ।যদি কোনো মানুহৰ মন অশুভ ভাৱনাৰে ভৰি থাকে তেন্তে মানুহজনে কৰা বেয়া কৰ্মৰ যোগেদি তেওঁ মনৰ অপবিত্ৰ ভাৱনা প্ৰকাশিত হয় । সেই প্ৰকাশ চাই মানুজনক  অশুভ চৰিত্ৰসম্পন্ন ব্যক্তি বুলি চিনাক্ত কৰা হয় ।একেদৰে মানুহে কৰা মহৎ কৰ্মসমুহ মানৱ মনৰ পবিত্ৰ ভাৱনাৰ প্ৰকাশত বাদে আন একো নহয় । এজন মানুহে কৰা মহান কাৰ্যত মনুহজনৰ মনৰ পবিত্ৰ ভাৱনাৰ প্ৰতিফলন দেখি  তেওঁক মহান ব্যক্তি হিচাপে চিহ্নিত কৰা হ্য় । কথাবিলাক এনেদৰে বিশ্লেষণ কৰি হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে কৃষ্ণভাৱনা মানুহৰ মনত উদ্ভৱ হব পৰা অসংখ্য প্ৰকাৰৰ ভাৱনাৰ ভিতৰত পবিত্ৰতম  ভাৱনা ।সেই কাৰণে যি ব্যক্তিৰ মন সদা-সৰ্বদা কৃষ্ণভাৱনাৰে ভৰি থাকে তেওঁক মহানতম ব্যক্তি বুলি ক’ব পাৰি । মানুহৰ মনত কৃষ্ণভাৱনা বিকশিত কৰাৰ বাবে হৰিদেৱ গুৰুজনাই কেইটামান উপায় নিৰ্দেশ কৰিছে।সেই  উপদেশত কোৱা হৈছে যে গৃহস্থ ব্যক্তিয়ে গৃহত অনুষ্ঠিত কৰা প্ৰত্যেক শুভকাৰ্যৰ পূৰ্বতে আৰু ঘৰত কোনো লোক গুৰুতৰভাৱে অসুস্থ হৈ থাকিলে বিষ্ণু সহস্ৰনাম স্তোত্ৰ পাঠ আৰু শ্ৰৱণ কৰাৰ ব্যৱস্থা কৰা উচিত । ভগৱান কৃষ্ণৰ সহস্ৰাধিক নামৰ উল্লেখ থকা এই শাস্ত্ৰক গুৰুজনাই কীৰ্ত্তনৰ মাধ্যম হিচাপে অনেক গুৰুত্ব প্ৰদান কৰিছে । ভগৱদ্গীতাৰ পাঠ গৃহস্থ ব্যক্তিৰ নিত্য কৰ্ত্তব্য বুলি কোৱা হৈছে । ভাগৱত শাস্ত্ৰৰ পাঠ আৰু ব্যাখ্যা ইত্যাদি কাৰ্যৰ দ্বাৰা পাঠক আৰু বক্তাৰ মনত কৃষ্ণভাৱনা জাগ্ৰত হয় । লগতে অন্য ব্যক্তিৰ মনলৈও কৃষ্ণভৱনা বিস্তাৰ কৰাৰ ই এক অন্যতম উপায় বুলি গুৰুজনাই উল্লেখ কৰিছে । তেওঁ কৈছে যে বৰ্ত্তমান কাল অৰ্থাৎ কলি কালত মানুহ বৈষয়িক কাজ কৰ্মৰ প্ৰতি অত্যধিক আকৰ্ষিত হয় ।বৰ্ত্তমান কালৰ মানুহে বিশ্বাস কৰে যে বৈষয়িক জগতৰ পৰা মনে বিচৰা ধৰণে সকলো প্ৰকাৰৰ সুখ-সম্পদ আহৰণ কৰা সম্ভৱ আৰু বৈষয়িক কৰ্ম এই সুখ আহৰণ কৰাৰ উপায়। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে বৈষয়িক কাজ-কৰ্ম কৰি মানুহে তাৰ ফলাফল অতি সোনকালে আৰু প্ৰত্যক্ষভাৱে দেখা পায়। আনহাতে পাৰমাৰ্থিক কৰ্মৰ ফল তেনেদৰে দেখা বা অনুভৱ কৰা নাযায়। পাৰমাৰ্থিক কৰ্মৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ অনুভৱ কৰাৰ বাবে বৈদিক শাস্ত্ৰ আৰু পাৰমাৰ্থিক বিষয়ৰ শিক্ষক বা গুৰুৰ ওপৰত বিশ্বাস স্থাপন কৰাৰ প্ৰয়োজন হয় । হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে কৃষ্ণৰ নাম-গুণ-মহিমাৰ কীৰ্ত্তনে কলিকালৰ মানুহৰ অত্যন্ত বিষয়াসক্ত মনকো আকৰ্ষণ কৰিব পাৰে। সাধু-অসাধু সকলো মানুহৰ মন আকৰ্ষিত কৰিব পৰা শক্তি কৃষ্ণকথাত নিহিত হৈ থাকে।  কৃষ্ণকথা কীৰ্ত্তনৰ জৰিয়তে এই শক্তিৰ প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত হোৱা হেতুকে সকলো শ্ৰেণীৰ ব্যক্তিৰ মনত স্বতঃস্ফূৰ্ত্তভাৱে কৃষ্ণভাৱনা  জাগৰিত হয় । (আগলৈ)