Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-108 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১০৮)

 

Birth, rebirth, enjoyment of fruits of the past births etc. are subjects deeply related to the subtle body of jiva or the embodied soul.  In Bhagavata it is told that a father witnesses the birth of his son and becomes happy. On the other hand, a son witnesses the death of his father and feels sorry. In this way, birth, death, happiness and sorrow become most familiar experiences of human life. But this birth and death known to us are not the last and final birth and death of a jiva. The death we witness in his world is the end of a particular physical body. After undergoing such death all jivas including human being again comes back to this world in a new physical body by way of rebirth . It is told that the subtle body establishes the link between the deeds performed by a jiva through the physical body of one birth with the happiness and sorrow enjoyed by the same jiva through the physical body of another subsequent birth. Bhagavata tells that  after death or destruction of the physical body the jiva or the embodied soul moves to various  heavenly or hellish abodes according to the Karma or past deeds . The Bhagavata also makes it clear that the jiva or soul makes those movements within the cover of the subtle body . In those heavenly and hellish abodes the jiva enjoys happiness and sorrow through the subtle body in accordance with their own past deeds. After completion of the experiences of happiness and sorrow in those abodes the jiva becomes bound to come back to this world for enjoyment of the residual parts of the fruits of the past deeds. Under this condition the jiva takes rebirth . That is, the jiva along with its subtle body enters into a new physical body and expresses itself in this world. While enjoying those fruits through this new body  the jiva again performs some new works and thus generates seeds for further rebirth.Analyzing the things in this way Bhagavata tells  that through the subtle body the fruits of action from the physical body of one birth passes to the  physical body of subsequent birth of a particular jiva. Thus a jiva becomes bound to rotate in the unending cycles of  physical body , subtle body , birth ,death and rebirth. Guru Harideva tells that attainment of self-realization is the way of coming out from such miserable situation and  for that purpose one should try to understand the nature of the subtle body and the difference between the soul and the subtle body by analyzing the things as above. ( to be continued)  

সুক্ষ্ম শৰীৰৰ সৈতে জীৱৰ জন্ম , পুনৰ্জন্ম, পূৰ্বজন্মৰ কৰ্মফলভোগ ইত্যাদি বিষয়সমুহ ওতঃপ্ৰোতভাৱে জড়িত। ভাগৱতত কোৱা হৈছে যে পিতৃয়ে পুত্ৰৰ জন্ম দেখা পায় আৰু তাৰ বাবে আনন্দিত হয়। আনহাতে  পুত্ৰই পিতৃৰ মৃত্যু দেখা পাই শোকগ্ৰস্ত হয়। এনেদৰে জন্ম, মৃত্যু, হৰ্ষ আৰু বিষাদ সকলোৰে জীৱনত অতি পৰিচিত অভিজ্ঞতা হৈ পৰে । কিন্তু আমি সচৰাচৰ দেখি থকা এনে প্ৰকাৰৰ জন্ম আৰু মৃত্যু জীৱৰ বাবে শেষ জন্ম-মৃত্যু নহয় । আমি দেখা  মৃত্যু বৰ্ত্তমান স্থূল শৰীৰৰ সমাপ্তি । এনে মৃত্যুৰ  পিছত মানুহকে ধৰি সকলো জীৱই এই জগতলৈ পুনৰ ঘুৰি আহে।অন্য ৰূপত বা অন্য এটা স্থূল শৰীৰ লৈ ইহজগতত পুনৰ জন্ম গ্ৰহণ কৰে, সুখ-দুখ ভোগ কৰে আৰু অৱশেষত পুনৰ মৃত্যু বৰণ কৰে । সুক্ষ্ম শৰীৰৰ জৰিয়তে এটা জন্মৰ স্থূল শৰীৰৰ দ্বাৰা কৰা কৰ্মৰ সৈতে পৰবৰ্ত্তী জন্মৰ অন্য এটা স্থূল শৰীৰৰ দ্বাৰা জীৱই ভোগ কৰা সুখ-দুখৰ যোগসূত্ৰ স্থাপন হয় বুলি কোৱা হৈছে । ভাগৱতত কোৱা হৈছে যে  স্থূল শৰীৰ নাশ হোৱাৰ পিছত অৰ্থাৎ সাধাৰণ দৃষ্টিত এজন লোকৰ মৃত্যু হোৱাৰ পিছত আত্মা সুক্ষ্মশৰীৰ বা লিঙ্গশৰীৰৰ বেষ্টনীৰ মাজত অৱস্থান গ্ৰহণ কৰি স্বৰ্গ –নৰক ইত্যাদি লোকলৈ গমন কৰে। এই সুক্ষ্ম শৰীৰৰ জৰিয়তে ইহলোকত কৰা কৰ্ম অনুসৰি স্বৰ্গ লোকৰ সুখ,  নৰকৰ দুখ-কষ্ট ইত্যাদি ভোগ কৰাৰ অন্তত বাকী থকা কৰ্মফল ভোগ কৰাৰ বাবে জীৱ ইহলোকলৈ পুনৰ ঘুৰি আহিবলৈ বাধ্য হয়। তেনে অৱস্থাত   লিঙ্গশৰীৰৰ সৈতে জীৱ অন্য কোনো নতুন স্থূল শৰীৰত প্ৰৱেশ কৰি ইহলোকত জন্ম গ্ৰহণ কৰে । ইহলোকত জন্ম গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত জীৱই এই নতুন স্থূল শৰীৰৰ মাধ্যমত পূৰ্বজন্মত কৰা কৰ্মৰ ফল ভোগ কৰাৰ উপৰিও নিত্য নতুন কৰ্ম কৰি পৰবৰ্ত্তী পুনৰ্জন্মৰ বাবে বীজ সঞ্চয় কৰে ।সেয়েহে কোৱা হয় যে লিঙ্গশৰীৰৰ যোগেদি এটা জন্মৰ  কৰ্মফল পিছৰ জন্মলৈ প্ৰৱাহিত  হৈ থাকে  আৰু স্থূল শৰীৰ , সুক্ষ্ম শৰীৰ , ইহলোক ,পৰলোক ইত্যাদিৰ পাকচক্ৰত জীৱ অনন্ত কাল ঘুৰি ফুৰিবলগীয়া অৱস্থাৰ সৃষ্টি হয় । হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে  আত্মজ্ঞানৰ লাভৰ জৰিয়তে এই পাকচক্ৰৰ বহিৰলৈ আহিব পাৰি বা মুক্তি লাভ  কৰিব পাৰি । তাৰ বাবে কথাবিলাক ওপৰোক্ত ধৰণে বিচাৰ কৰি সুক্ষ্মশৰীৰ  সম্পৰ্কীয় জ্ঞান আহৰণ কৰাৰ লগতে আত্মা আৰু সুক্ষ্ম শৰীৰৰ মাজত থকা পাৰ্থক্য অনুধাৱন কৰা প্ৰয়োজন ।(আগলৈ)