Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-151 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৫১)

 

According to Guru Harideva a spiritual master should be merciful, humble and truthful. He should be equal to all, faultless, magnanimous, mild and clean. A spiritual master should not be inclined towards material possessions like money, land and other worldly wealth and properties etc. All activities performed by a Guru should be for the welfare of everyone. Guru should be peaceful and desireless. Guru should remain  free from last, anger, greed, pride, illusion and envy. The Guru should be sober and of respectable  personality . A Guru should be grave, compassionate, friendly, expert and poetic. A guru should not have feelings of false prestige. A true spiritual master should be well versed  original Vedic texts along with the six auxilliary vedic disciplines namely Phonetics (Shiksha), Rituals (Kalpa) ,Grammar ( Vyaakarana ), Etymology (Nirukta ) , Meter (Chandas ) and Astronomy  (Jyotisha). He should  thoroughly know the doctrines and traditions related to various religious faiths . Guru Harideva further says that a spiritual master with the above qualities  can  clear all  doubts that appear in the mind a disciple and guide the disciple  in leading  a successful spiritual life . A spiritual master who is able to enlighten the mind of disciples by his  knowledge pertaining to  the sacred traditions  and doctrines followed in the path of devotion  of Lord Vishnu , is   like the gem that can give anything desired by his disciple . In this way Guru Harideva gives a big list of the qualities of a Spiritual Master or Guru and then says that an ardent  devotee of Lord Krishna can acquire all the qualities mentioned above . He says that a Guru with those qualities should not be treated as an ordinary human being . A Guru with the above qualifications can be a considered as respectable leader of the Brahmins ( Knower of Brahma) and spiritual master of the entire human community . As like as God Almighty , such a Guru also deserves immediate veneration from all habitants in the entire planetary systems of the creations . ( to be continued )

হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে পাৰমাৰ্থিক গুৰু  দয়াশীল , বিনয়ী আৰু সত্যবাদী হ’ব লাগে ।গুৰু সকলোৰে প্ৰতি সমভাৱাপন্ন , দোষমুক্ত , উদাৰ ,কোমল আৰু পৱিত্ৰ অন্তৰৰ হ’ব লাগে। পাৰমাৰ্থিক গুৰু বৈষয়িক বিষয়-বস্তু , সা-সম্পদ ইত্যাদিৰ প্ৰতি আসক্ত হোৱা উচিত নহয়। গুৰুৱে কৰা যিকোনো কৰ্ম জগতৰ সকলোৰে বাবে মঙ্গল দায়ক হ’ব লাগে । গুৰু শান্ত আৰু অনাসক্ত হ’ব লাগে ।গুৰু কেতিয়াও আৰু কোনো অৱস্থাতে কাম ,ক্ৰোধ্, লোভ,মোহ, অহংকাৰ আৰু ইৰ্ষাৰ বশবৰ্ত্তী হোৱা উচিত নহয়।প্ৰশান্ত চিত্ত গুৰুৰ ব্যক্তিত্বই সকলোকে আকৰ্ষণ কৰিব পাৰে।গুৰু ধীৰ-গম্ভীৰ স্বভাৱ যুক্ত  , ধৈৰ্য্যশীল , বন্ধুতুল্য , দক্ষ আৰু  কবিসুলভ মনৰ অধিকাৰী হ’ব লাগে । গুৰু বেদ আৰু বেদাঙ্গ শাস্ত্ৰ অৰ্থাৎ শিক্ষা ,কল্প , ছন্দ , ব্যাকৰণ ,নিৰুক্ত আৰু জ্যোতিষ শাস্ত্ৰত পাৰদৰ্শী হ’ব লাগে। ধৰ্ম সম্পৰ্কীয় মতবাদ সমূহ আৰু বিভিন্ন ধৰ্মমতৰ ঐতিহ্য আৰু পৰম্পৰা সম্পৰ্কে গুৰুৰ শুদ্ধ জ্ঞান থাকিব লাগে।হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে শিষ্যৰ মনত উদয় হোৱা সকলো সন্দেহ সংশয় দূৰ কৰি শিষ্যক পাৰমাৰ্থিক পথত আগুৱাই নিয়াৰ বাবে ওপৰোক্ত গুণ-জ্ঞান-গৰিমা  সম্পন্ন গুৰুতকৈ উপযুক্ত ব্যক্তি দ্বিতীয় কোনো থাকিব নোৱাৰে। বৈদিক শাস্ত্ৰজ্ঞান আৰু ঐতিহ্য-পৰম্পৰাৰ শুদ্ধ বিচাৰ-বিশ্লেষণৰ দ্বাৰা মন উদ্বুদ্ধ কৰি শিষ্যক বিষ্ণু ভক্তিৰ প্ৰতি আকৃষ্ট কৰিব পৰা গুৰু মহাৰত্ন  সদৃশ । তেনে গুৰুৰ পৰা  শিষ্যই যি বিচাৰে তাকে পাব পাৰে ।এনেদৰে হৰিদেৱ গুৰুজনাই উপযুক্ত পাৰমাৰ্থিক গুৰুৰ লক্ষণসমূহ  বিস্তাৰিতভাৱে বৰ্ণনা কৰাৰ অন্তত কৈছে যে  একান্ত কৃষ্ণভক্ত ব্যক্তিয়ে গুৰুৰ সমস্ত গুণ আয়ত্ব কৰিব পাৰে ।সকলো গুণ-লক্ষণ যুক্ত   গুৰুক সাধাৰণ মানুহ হিচাপে গণ্য কৰিব নোৱাৰি ।সমস্ত সৎ গুণসম্পন্ন গুৰু ব্ৰাহ্মণ সকলৰ ভিতৰত  শ্ৰেষ্ঠ আৰু সমগ্ৰ মানৱ সমাজৰ পাৰমাৰ্থিক গুৰু বুলি বিবেচিত  হয়। পৰমেশ্বৰৰ যিদৰে বিশ্ব ব্ৰহ্মাণ্ড সমস্ত লোকৰ পূজ্য সেইদৰে  সৰ্বগুণ সম্পন্ন  গুৰুও সকলোৰে পূজ্য ।( আগলৈ )          

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-150 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৫০)

 

Guru Harideva says that a spiritual master or Guru should reside in hermitage. This arrangement is necessary for providing proper environment for spiritual education and practice to the  Guru and his disciples. From our day to day experience also we  see that a place inhabited by general house holders remains polluted with various types materialistic speech, thoughts and activities.  It is really difficult to create a spiritual atmosphere in a place inhabited by  people not having any urge for spirituality . Based on such experience the ancient sages established hermitage away from public habitations and resided there . In the Vedic Scriptures we get stories of Gurus who were married. They used to live with their wife and children in hermitage away from public habitations. Guru Harideva himself lived in a hermitage with his wife, children and disciples. It is told that Guru Haridev left the first Satra established by him at Bahari because of increased number of population at that place. He established a hermitage three kilometers away from his original Satra institution at Bahari and lived there like a sage of  the Vedic age till his death. Describing other necessary qualifications of a spiritual teacher  Guru Harideva says that the  spiritual master should be well versed  in the original Vedic Hymns. He should have thorough knowledge of the practical aspects of the Vedic traditions contained in the Vedic Scriptures. Moreover, each and every person in the society possesses unique characteristics. All of them have their own personality, expertise in different field of work ,different pattern of behavior , taste , way of expression  etc. These differences manifest  as per will of God or  as per necessity and rules of nature. A Guru should be able to acknowledge the uniqueness of each of his disciples. He should tolerate individual specialty of each disciple at the initial stage. After that the Guru should try to correct the disciples by pointing out the deficiencies noticed in them by polite and patience persuasion. The corrective measure adopted by the Guru should be attractive to the mind of the disciple. Otherwise, the disciple may not be interested in accepting the corrective measures suggested by the Guru and under such condition the disciple may treat the Guru as his enemy. (to be continued)

হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে পাৰমাৰ্থিক গুৰু আশ্ৰমবাসী হ’ব লাগে । শিষ্যক পাৰমাৰ্থিক জ্ঞান দিয়া আৰু সেই অনুসৰি সাধনা কৰাৰ শিক্ষা প্ৰদান কৰাৰ বাবে এই ব্যৱস্থা অতীব প্ৰয়োজনীয় ।আমাৰ নিজৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ অভিজ্ঞতাৰ ফালৰ পৰাও দেখা যায় যে সাধাৰণ গৃহস্থী লোকৰ বাসস্থানৰ পৰিবেশ নানা ধৰণৰ বৈষয়িক কথা-বতৰা , চিন্তা-চৰ্চা আৰু কাৰ্য-কলাপৰ দ্বাৰা প্ৰদূষিত হৈ থাকে। পাৰমাৰ্থিক চিন্তা-চৰ্চাৰ প্ৰতি একেবাৰে আগ্ৰহ হীন লোকেৰে পৰিপূৰ্ণ স্থানত আধ্যাত্মিক পৰিবেশ গঢ়ি তোলা অত্যন্ত কঠিন কাম । এই কথা বিবেচনা কৰিয়ে প্ৰাচীন কালৰ ঋষি মুনি সকলে সাধাৰণ লোকৰ জন বসতিৰ পৰা দূৰত আশ্ৰম পাতি বাস কৰিছিল । শাস্ত্ৰত এনে বহু ঋষি-মুনিৰ কাহিনী আছে যিসকলে বিয়া বাৰু কৰাইছিল । তেওঁলোকে  জন সমাগমৰ পৰা দূৰত আশ্ৰম পাতি নিজৰ স্ত্ৰী-সন্তানৰ সৈতে বসবাস কৰিছিল ।হৰিদেৱ গুৰুজনাই নিজেও স্ত্ৰী-পুত্ৰ-কন্যাৰ সৈতে আশ্ৰমত বাস কৰিছিল । কোৱা হৈছে যে নিজে প্ৰথমে স্থাপন কৰা বহৰি সত্ৰৰ আশেপাশে জনসমাগম বৃদ্ধি পোৱা হেতুকে গুৰুজনাই সেই স্থান ত্যাগ কৰিছিল । তেওঁ বহৰিৰ পৰা  তিনি-চাৰি কিঃ মি: দূৰৰ মানেৰীত আশ্ৰম পাতিছিল আৰু তাতে মৃত্যু কাল পৰ্যন্ত বৈদিক কালৰ ঋষি-মুনিৰ দৰে বসবাস কৰিছিল। পাৰমাৰ্থিক গুৰুৰ অন্যান্য যোগ্যতাৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি গুৰুজনাই কৈছে যে বেদ মন্ত্ৰ আৰু বৈদিক শাস্ত্ৰ সমুহত বৰ্ণিত ব্যৱহাৰিক বেদবিহিত নিয়ম-পৰম্পৰা সম্পৰ্কে শুদ্ধ জ্ঞান গুৰুৰ থাকিব লাগে। তদুপৰি সমাজৰ প্ৰত্যেকজন ব্যক্তিৰে নিজস্ব বৈশিষ্ট থাকে। প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ ব্যক্তিত্ব,কৰ্মৰ ধৰণ-কৰণ আৰু দক্ষতা,আচাৰ-ব্যৱহাৰ ,ৰুচি-অভিৰুচি, কথা-বতৰা ইত্যাদি পৃথক পৃথক। ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা অথবা প্ৰকৃতিৰ নিয়ম আৰু প্ৰয়োজন অনুসৰি এনে হয়। প্ৰত্যেকজন শিষ্যৰ নিজস্ব বৈশিষ্টৰ বিষয়ে গুৰু অৱগত থাকিব লাগে আৰু প্ৰথম অৱস্থাত শিষ্যৰ নিজস্ব বৈশিষ্ট সমূহৰ প্ৰতি সহনশীল হ’ব লাগে। ইয়াৰ পিছৰ পৰ্যায়ত অতি নম্ৰতা আৰু ধৈৰ্য সহকাৰে দোষ-ত্ৰুটি সমুহ আঙুলিয়াই দি শিষ্যক  সংশোধন কৰাৰ চেষ্টা কৰিব লাগে। সংশোধনী প্ৰক্ৰিয়া শিষ্যৰ মনঃপুত হোৱাকৈ নিৰ্ধাৰণ কৰিব লাগে । অন্যথা শিষ্যই নিজৰ দোষ-ত্ৰুটী  সংশোধন  কৰাৰ বাবে ইচ্ছুক ন’হব পাৰে আৰু অনিচ্ছুক শিষ্যক বাৰে বাৰে সংশোধন কৰাৰ চেষ্টা কৰিলে শিষ্যই গুৰুক শত্ৰুজ্ঞান কৰাৰ সম্ভাৱনা উদয় হয়।(আগলৈ)                 

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-149 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৪৯)

 

When we remain in the waking state and feel hungry, we eat normal food available with us to get rid of hunger. But when we remain in the dream state and feel hungry, we have to eat dream food available in the dream world for the same purpose. Though the waking world and dream world are totally different, the pain of hunger and the satisfaction felt after eating of food  are equal in both the worlds . After waking up from sleep we can realize that everything encountered in the dream world is false. Guru Harideva says that  the case with the world where we live in is similar as above . That is , we live in this world with pain and pleasure  as described in the above analogy . This world is as like as dream world. The world that appears to be real in our mind is false in actuality and we can realize this truth after entering into the spiritual world. Now, the knowledge as above belongs to this world or we can say that this knowledge is as like as dream food available n the dream world. We can earn this knowledge from the Vedic Scriptures available in this world. Also , by living a life in accordance with the knowledge and instructions contained in those Vedic Scriptures we can enter into the spiritual world. But for this purpose, correct understanding of those knowledge and instruction is essential. Along with that the way of practical application of the knowledge and instruction contained in the Vedic Scriptures is to be known. Here, the necessity of a competent spiritual master or Guru arises . Guru Harideva  says that the Guru or Spiritual  Master  should be free from attachment with senses . He should have full control over his mind, ego and other mental wanderings .His birth should be in a spiritually uplifted family. He should be well-dressed, that is, he should follow the dress code suitable  for his purpose. The guru must have good reputation. He should be pure in thoughts and actions , modest ,  noble and ideal in behavior. For proper understanding of all matters related to his duties and performance of his duties with expertise a spiritual Guru must  have sufficient intelligence (to be continued)

জাগৰিত হৈ থকা অৱস্থাত আমাৰ যেতিয়া ভোক লাগে তেতিয়া আমি আমাৰ পচণ্ড অনুসৰি নিৰ্বাচিত খাদ্য খাওঁ ।কিন্তু  সপোন দেখি অৱস্থাত ভোক লাগিলে সপোন জগতত উপলব্ধ স্বপ্নখাদ্য খাই ভোক নিবাৰণ কৰা হয় । বাস্তৱ জগত আৰু স্বপ্নজগত দুখন সম্পূৰ্ণ পৃথক জগত । কিন্তু  ভোকৰ যন্ত্ৰণা আৰু খাদ্য খাই পোৱা তৃপ্তি দুয়োখন জগততে একে ।টোপনিৰ পৰা সাৰ পোৱাৰ পিছত আমি বুজিব পাৰোঁ যে সপোনৰ জগতত সন্মুখীন হোৱা একোৱে সত্য নহয় । হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে আমি বাস কৰি থকা জগতখনৰ ক্ষেত্ৰতো এই কথা সত্য । অৰ্থাৎ ওপৰৰ উপমাত উল্লেখ কৰাৰ দৰেই আমি এই জগতৰ দুখ আৰু আনন্দ উপভোগ কৰোঁ । এই খন জগতো ওপৰত উল্লেখ কৰা স্বপ্ন জগতৰ লেখীয়া ।স্বপ্ন জগতৰ অভিজ্ঞতাৰ সৈতে ৰিজাই চালে  জাগ্ৰত অৱস্থাত দেখা  জগত বাস্তৱ আৰু সত্য  বুলি আমাৰ মনত বিশ্বাস হয় যদিও প্ৰকৃতাৰ্থত স্বপ্ন জগতৰ সৈতে ইয়াৰ মৌলিক পাৰ্থক্য নাই। টোপনিৰ পৰা সাৰ পোৱাৰ পিছত স্বপ্ন জগত মিছা বুলি অনুভৱ হোৱাৰ দৰে  পাৰমাৰ্থিক জগতত প্ৰৱেশ কৰিলে জাগ্ৰত অৱস্থাত বাস্তৱ বুলি ভৱা জগতখনো  মিছা বুলি অনুভৱ কৰিব পাৰি। এতিয়া কথা হৈছে ওপৰোক্ত পৰ্যায়ৰ  জ্ঞান এইখন জগতত উপলব্ধ হোৱা জ্ঞান অথবা আমি ক’ব পাৰোঁ যে এই জ্ঞান স্বপ্ন জগতত উপলব্ধ হোৱা স্বপ্ন-ভোজনৰ নিচিনা । এই খন জগতত উপলব্ধ হোৱা বৈদিক শাস্ত্ৰৰ পৰা আমি ওপৰোক্ত প্ৰকাৰৰ  জ্ঞান আহৰণ কৰিব পাৰোঁ । বৈদিক শাস্ত্ৰৰ পৰা আহৰণ কৰা জ্ঞান আৰু উপদেশ  যথাযথ ভাৱে অনুসৰণ কৰি এইখন জগতত জীৱন যাপন কৰিলে পাৰমাৰ্থিক জগতত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰি । কিন্তু ইয়াৰ বাবে শাস্ত্ৰত লিপিবদ্ধ থকা জ্ঞান আৰু উপদেশ শুদ্ধভাৱে বুজি পোৱা প্ৰয়োজন । লগতে সেই জ্ঞান আৰু উপদেশৰ যথাযথ ব্যৱহাৰিক প্ৰয়োগ সম্পৰ্কেও জানিব লাগে । এইখিনিতে উপযুক্ত পাৰমাৰ্থিক শিক্ষক বা গুৰুৰ প্ৰয়োজনীয়তা আহি পৰে । তেনে গুৰুৰ অৰ্হতা বিচাৰ কৰি হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে পাৰমাৰ্থিক গুৰু ইন্দ্ৰিয় আসক্তিৰ পৰা মুক্ত হ’ব লাগে ।নিজৰ মন  আৰু অহংকাৰ নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখি মনক অস্থিৰতাৰ পৰা মুক্ত ৰখাৰ ক্ষমতা গুৰুৰ থাকিব লাগে । গুৰু শুদ্ধ বেশ-ভূষণ যুক্ত হ’ব লাগে অৰ্থাৎ গুৰুৰ পিন্ধন-উৰণ  নিজৰ কৰ্মৰ সৈতে সংগতিপূৰ্ণ হ’ব লাগে । সুখ্যাতি সম্পন্ন  , শুদ্ধ ভাৱনা সম্পন্ন আৰু  শুভ কৰ্মত ৰত থকা ব্যক্তিহে গুৰু হোৱাৰ বাবে উপযুক্ত । গুৰুৰ আচাৰ -ব্যৱহাৰ মহৎ আৰু আনৰ বাবে আদৰ্শ স্বৰূপ হোৱা উচিত ।নিজৰ কৰ্ত্তব্য ভালকৈ বুজি লৈ তাক সুচাৰূ ভাৱে পালন কৰাৰ বাবে গুৰু অত্যন্ত বুদ্ধিমান হোৱা উচিত। (আগলৈ)

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-148 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৪৮)

Guru Harideva says that a competent spiritual master or Guru is as powerful as God Almighty. He further says that the spiritual Guru can save his disciple even from the wrath of Lord Siva. On the other hand, Lord Siva or no other God-Goddess can save one if his Guru becomes wrathful upon him. This fact has been explained in Bhagavata and other Vedic Scriptures through life stories of various characters.  It is also said by  Guru Harideva that the material world where we live  is as like as the world that we encounter in the dream state. That is, the dream world and the material world are temporary and untrue. It is true that the Guru and the disciple are residents of the same material world. But there is difference between them.  In this material world the Guru is as like as a roaring lion and we, the ordinary people live here as like as people in the dream state. All of us have experience of dream world. For certain part of every day, we enter into the dream world. After entering into the dream state, we become unable to control anything encountered in the dream world by our own effort.  We become bound to surrender to each and every situation encountered in the dream world. We become bound to enjoy the happiness and sorrow of that world without having any alternate choice from our part. For example, if a person feels hungry in dream state. he has to eat whatever dream food is found available in that world. No food available in the waking world can enter into the dream world. This observation is true in case of each and everything pertaining to the two worlds, that is,  nothing from waking world can enter into the dream world and vice versa. Now, if the sleeping person is forced to wake up, then he comes out from the bondage of the dream world immediately. In a similar way a person comes out from the bondage of the material world immediately after entering into the spiritual world. A person becomes very much  afraid and wakes up from sleep when a furious  roaring lion chases him in the dream state . Here everything encountered in the dream world are false. But the feeling of fear, awakening from sleep and becoming free from fearful experience of dream world are true. In a similar way a disciple is enlightened by competent Guru through teachings, guidance and disciplinary injunctions and promotes him from temporary and imaginary state of life   to a permanent and real state of life. (to be continued)

হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে উপযুক্ত পাৰমাৰ্থিক শিক্ষক বা গুৰু আৰু পৰমেশ্বৰ উভয়ে সমান শক্তিশালী। লগতে কৈছে যে ভগৱান শিৱৰ কোপদৃষ্টিৰ পৰাও  গুৰুৱে শিষ্যক উদ্ধাৰ কৰিব পাৰে । কিন্তু কোনো শিষ্যৰ ওপৰত গুৰু ৰুষ্ট হ’লে কোনো দেৱী-দেৱতাই সেই শিষ্যক উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰে ।ভাগৱত আৰু অন্যান্য বৈদিক শাস্ত্ৰত বিভিন্ন চৰিত্ৰৰ কাহিনীৰ মাধ্যমত এই কথা সবিস্তাৰে বুজাই দিয়া হৈছে । গুৰুজনাই কৈছে যে যিখন দৃশ্যমান বৈষয়িক জগতত আমি বাস কৰো সেইখন জগত আৰু সপোন দেখা কালত আমি বিচৰণ কৰা জগতখনৰ মাজত কোনো পাৰ্থক্য নাই ।  দুয়োখন জগত অস্থায়ী আৰু অসত্য ।এই কথাও সঁচা যে গুৰু আৰু শিষ্য উভয়ে একেখন দৃশ্যমান বৈষয়িক জগততে বাস কৰে । কিন্তু উভয়ৰে মাজত পাৰ্থক্য আছে ।জগতত গুৰুৰ স্থিতি গৰ্জন কৰি থকা সিংহৰ দৰে আৰু আমাৰ দৰে সাধাৰণ লোকৰ স্থিতি সপোন দেখি থকা মানুহৰ দৰে ।সপোন দেখাৰ অভিজ্ঞতা আমাৰ সকলোৰে আছে। প্ৰতিটো দিনৰ একাংশ সময় আমি সপোন ৰাজ্যত বিচৰণ কৰো ।সপোনত দেখা একো বস্তু বা ঘটনাৰ ওপৰত আমাৰ কোনো নিয়ন্ত্ৰণ নাথাকে। সপোন দেখা কালছোৱাত সপোন ৰাজ্যত সন্মুখীন হোৱা সকলো পৰিবেশ পৰিস্থিতিৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰা আৰু তাৰ পৰা পোৱা সুখ-দুখৰ অভিজ্ঞতা ভোগ কৰাত বাদে আমাৰ হাতত অন্য কোনো বিকল্প  উপায় নাথাকে । উদাহৰণ স্বৰূপে সপোনত ভোক লাগিলে আমি স্বপ্ন ৰাজ্যৰ  যি খাদ্য আমাৰ ওচৰত  হাজিৰ হয়  তাকে খাবলৈ আমি বাধ্য  হওঁ ।দিঠক জগতৰ কোনো খাদ্যবস্তু সপোন ৰাজ্যত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে। দিঠক জগত আৰু স্বপ্ন জগতৰ সকলো বস্তু আৰু ঘটনাৰ ক্ষেত্ৰতে এই কথা সত্য অৰ্থাৎ এখন জগতৰ একো বস্তু অন্যখন জগতত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে । কিন্তু  শুই থকা ব্যক্তিক টোপনিৰ পৰা জগাই দিলে তেওঁ  সপোন জগতৰ বন্ধনৰ পৰা  মুক্তি লাভ কৰে । একেদৰে পাৰমাৰ্থিক জগতত প্ৰৱেশ কৰা ব্যক্তিও বৈষয়িক জগতৰ  বন্ধনৰ পৰা মুক্ত হয়। সপোনত দেখা পোৱা সিংহই  গুজৰি-গুমৰি খেদি অহা দেখিলে মানুহ ভয়ত কম্পমান হৈ টোপনিৰ পৰা সাৰ পায় আৰু লগে লগে স্বপ্নজগতৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত হয় । ইয়াত সপোনত দেখা সকলো বস্তু  আৰু ঘটনা অসত্য । কিন্তু  ভয়ৰ অনুভূতি, টোপনিৰ পৰা সাৰ পোৱা আৰু স্বপ্ন জগতৰ বান্ধোনৰ পৰা মুক্ত হোৱাটো সঁচা । একেদৰে ইহজগতৰ গুৰুৰ শিক্ষা, উপদেশ আৰু অনুসাশনে শিষ্যক সঁচা অৰ্থত সংসাৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত কৰি পাৰমাৰ্থিক জগতত প্ৰৱেশ কৰাই দিব  পাৰে ।(আগলৈ)          

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-147 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৪৭)

 

In most of our families there is a family doctor . Whenever  some member of our family becomes  ill ,  the family doctor is called first . He  makes the first check up and starts treatment. If the disease is under his control then the mater ends there. Otherwise he advises us for hospitalization or he points out some  other expert doctor for consultation and further treatment. Generally those family doctors were kept engaged since before our birth by our father or some of the forefathers prior to him. If situation arises we engage a new family doctor  after consultation with the previous family doctor as far as possible. If we go  through this process, then we find that due to long association the family doctor knows our family background ,food habit ,  health history , social and economic background and all other details related to health problem of each and every member of the family . So it becomes easier for him to extend suitable and fruitful health service to the family. Based on this observation  we can try to understand the ideas of  family priest , family deity ,  family Guru and so on . In scriptural terms the family priest is called “Kula Purohit” , the family deity is called “ Kula Devata” and the family preceptor is called “Kula Guru” . An original  Kula Guru is a person who is regarded to be the preceptor for several generations of a family. Starting from the original acceptance by one of the family forefathers,  the later generation people of that generation consider him as their  original Kula Guru. After  death of the original Kula Guru his son or any other descendent from his family or any of his nominated disciple becomes the Kula Guru of that family and this tradition continues generation by generation . In this way due to direct and indirect long time association with the affairs of the family prior to taking over the responsibilities of a Kula Guru ,  the kula Guru of a family becomes familiar with the genealogical records, tradition, custom, interests, habits, spiritual practice  etc.  pertaining to each members of that family. Hence it is expected that a kula Guru is the most competent and reliable person for correct guidance of each  member  of a  family in the path of spiritualism. Analyzing the facts as above  Guru Harideva suggests that  a disciple should not  abandon  the original Kula Guru of his family line and the Kula Guru who represents the originally accepted  Kula Guru during  his own life period   . (to be continued)

সৰহভাগ পৰিয়ালে  একো একোজন চিকিৎসকক পাৰিবৰিক চিকিৎসক হিচাপে নিৰ্বাচিত কৰি ৰাখে । পৰিয়ালৰ কোনো লোকৰ ৰোগ হ’লে প্ৰথমে পাৰিবাৰিক চিকিৎসকক  দেখুওৱা হয়। তেওঁ প্ৰথমে ৰোগীক চাইচিতি  চিকিৎসা আৰম্ভ কৰে । তেওঁৰ চিকিৎসাত ৰোগ ভাল হ’লে কথা সিমানতে অন্ত পৰে । অন্যথা সেইজন চিকিৎসকে দিয়া পৰামৰ্শ অনুসৰি ৰোগীক কোনো  হাস্পতালত ভৰ্ত্তি কৰা হয় অথবা অন্য কোনো বিশেষজ্ঞ চিকিৎসকক দেখুওৱা হয়। সাধাৰণতে পাৰিবাৰিক চিকিৎসকজন দেউতা বা ককাদেউতাৰ দিনৰে পৰা থাকে । কিবা কাৰণবশতঃ পাৰিবাৰিক চিকৎসক সলনি কৰিবলগীয়া হ’লে আগৰজনৰ পৰামৰ্শ লৈয়ে তেনে কৰা হয় । ওপৰোক্ত নিয়ম সম্পৰ্কে চিন্তা কৰি চালে দেখা যায় যে দীৰ্ঘকাল জুৰি একোটা পৰিয়ালৰ সৈতে যুক্ত হৈ থকা হেতুকে পাৰিবাৰিক চিকিৎসকে সেই পৰিয়ালৰ  প্ৰত্যেকজন সদস্যৰ শাৰীৰিক মানসিক অৱস্থা , খাদ্যাভ্যাস , স্বভাৱ-চৰিত্ৰ  আৰু স্বাস্থ্যৰ সৈতে সম্পৰ্কিত প্ৰায় সকলো কথাকে জানে । সেই কাৰণে তেওঁ সহজে আৰু সুচাৰূ ৰূপে  নিজৰ  দায়িত্ব পালন কৰিব পাৰে ।ওপৰোক্ত কথাখিনিৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি আমি একো একোটা পৰিয়ালৰ পাৰিবাৰিক  গুৰু, পুৰোহিত , উপাস্য দেৱতা , ইত্যাদি সম্পৰ্কে  ধাৰণা কৰিব পাৰোঁ। শাস্ত্ৰীয় ভাষাত পাৰিবাৰিক পুৰোহিতক কূল পুৰোহিত , পাৰিবাৰিক উপাস্য দেৱতাক কূল দেৱতা আৰু পাৰিবাৰিক গুৰুক কূল গুৰু বুলি কোৱা হয় । অতীত কালত এটা পৰিয়ালৰ  কোনো এজন পূৰ্বপুৰুষে  যিজন লোকক মূল গুৰু হিচাপে মান্যতা দি গৈছে তেওঁ পুৰুষ -পুৰুষানুক্ৰমে সেই পৰিয়ালৰ অতীত আৰু বৰ্ত্তমান সকলো সদস্যৰে  মূল কূল গুৰু বুলি ধৰা হয় । কালৰ গতিত মূল  কূলগুৰুৰ মৃত্যু হোৱাৰ পিছত তেওঁৰ পুত্ৰ  বা সেই বংশৰ অন্য লোক বা মূল কূল গুৰুৰ দ্বাৰা আজ্ঞাপ্ৰাপ্ত  শিষ্য আৰু সেই শিষ্যৰ বংশধৰ কোনো লোক একো একোটা   পৰিয়ালৰ কূলগুৰু  হোৱাটো পৰম্পৰাত পৰিণত হয় ।  ওপৰোক্ত প্ৰকাৰে অৰ্থাৎ প্ৰত্যক্ষ আৰু পৰোক্ষভাৱে এটা পৰিয়ালৰ সৈতে পুৰুষানুক্ৰমে দীৰ্ঘকাল ধৰি সংযোজিত হৈ থকাৰ ফলত কূল গুৰুজনে সেই পৰিয়ালৰ প্ৰাচীন বংশলতা , পৰিয়ালৰ সদস্যসকলৰ ৰুচি-অভিৰুচি , পৰম্পৰা , আচাৰ-ব্যৱহাৰ , ধৰ্মীয় পৰম্পৰা , পাৰমাৰ্থিক বিষয়ৰ অগ্ৰগতি ইত্যাদিকে ধৰি প্ৰায় সকলো বিষয় জানিব পাৰে ।সেয়েহে তেনে এজন কূল গুৰুৱে এটা পৰিয়ালৰ প্ৰত্যেকজন সদস্যকে পাৰমাৰ্থিক  পথত শুদ্ধভাৱে আগ বঢ়াই নিব পাৰে বুলি ধৰিব পাৰি । কথাবিলাক ওপৰোক্ত ধৰণে বিচাৰ কৰি হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে শিষ্যই নিজৰ বংশৰ পূৰ্বপুৰুষে গ্ৰহণ কৰা মূল কূল গুৰু আৰু নিজৰ জীৱন কালত সেই মূল গুৰুক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি থকা প্ৰত্যক্ষ কূল গুৰুক ত্যাগ কৰা অনুচিত। (আগলৈ)

Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-146 (হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৪৬)

 

Guru Harideva says that God is the ultimate spiritual master or Param Guru. But  it is difficult for common people like us to understand this point. This is because God cannot be seen with our eyes. We cannot know God with the help of our senses of knowledge or by any other means available with us . In actuality the purpose of the spiritual practice that we perform is for knowing God who is situated beyond our mind, speech and other senses. The only way of knowing God is through the descriptions contained in the Vedas and the Vedic scriptures. Again it is not possible for common ignorant people like us to  understand the contents of the scriptures correctly . So, Guru Harideva suggests that one should accept  “Acharya" as his Guru at the initial stage of spiritual practice. “Acharya” means a prominent religious teacher and spiritual guide . Guru Harideva in his writing listed the essential qualities of an Acharya and suggests his  disciples to  select an Acharya as  his Guru who  possesses those  qualities  . He also suggests that  once an Acharya is selected as Guru, the disciple should consider him as representative of God and treat him as like as  God in all respect . After going through this suggestion the following question may arise in our mind. The Acharya selected by disciple as his Guru resides in this material world as like as the disciple. Both are human beings. Under such condition  how an Acharya can guide his disciple in the spiritual path leading towards God? Answering this question Guru Harideva says that a blind man cannot guide another blind man through a correct  and safe path .  But a man having eye sight can do that easily. Similarly a competent Acharya correctly understand the knowledge and suggestions contained in the Vedic Scripture. Such an Acharya also possesses experience regarding practical application of those scriptural knowledge and instructions. So he can correctly guide his disciple in the spiritual path . Analyzing the things as above Guru Harideva suggests that one should be very careful in choosing his Spiritual Master or Guru. (to be continued)

হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে পৰমেশ্বৰ আমাৰ পৰম গুৰু ।কিন্তু এই কথা সাধাৰণ মানুহে বুজি পোৱা সম্ভৱ নহয় ।ইয়াৰ কাৰণ হৈছে ঈশ্বৰক আমি চকুৰে দেখা নাপাওঁ।জ্ঞানেন্দ্ৰিয় বা ইহজগতত আমাৰ হাতত থকা অন্য কোনো উপায়েৰে ঈশ্বৰক জনা সম্ভৱ নহয় । আচল কথা হৈছে মানুহৰ বাক্য-মন-বুদ্ধিৰ অতীত পৰমেশ্বৰক জানিবৰ বাবেহে পাৰমাৰ্থিক সাধনা কৰাৰ প্ৰয়োজন হয় ।কোৱা হৈছে যে ঈশ্বৰৰ বিষয়ে জনাৰ একমাত্ৰ উপায় বেদ আৰু বৈদিক শাস্ত্ৰসমুহত ঈশ্বৰ সম্পৰ্কত দিয়া বৰ্ণনা সমুহৰ অধ্যয়ন বা শ্ৰৱণ। আনহাতে  আমাৰ দৰে সাধাৰণ মানুহৰ বাবে শাস্ত্ৰত লিখা কথা শুদ্ধভাৱে বুজি পোৱা সম্ভৱ নহয়। সেয়েহে হৰিদেৱ গুৰুজনাই উপদেশ দি কৈছে যে পাৰমাৰ্থিক সাধনাৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায়ত আচাৰ্যক গুৰু হিচাপে গ্ৰহণ কৰিব লাগে ।আচাৰ্য হৈছে পাৰমাৰ্থিক বিষয়ৰ পূৰ্ণজ্ঞান সম্পন্ন শিক্ষক আৰু  অতিশয় বিশ্বাসযোগ্য  উপদেষ্টা । গুৰুজনাই  তেওঁৰ লিখনিত গুৰু হিচাপে নিৰ্বাচনযোগ্য আচাৰ্যৰ লক্ষণ বৰ্ণনা কৰাৰ লগতে   তেনে লক্ষণ সম্পন্ন আচাৰ্যকহে গুৰু হিচাপে গ্ৰহণ কৰাৰ বাবে শিষ্যক পৰামৰ্শ  দিছে । তেওঁ লগতে কৈছে যে গুৰু হিচাপে গ্ৰহণ কৰা আচাৰ্যক ঈশ্বৰৰ প্ৰতিনিধি হিচাপে গণ্য কৰিব লাগে আৰু সকলো ফালৰ পৰা ঈশ্বৰ হিচাপে মান্যতা প্ৰদান কৰিব লাগে। হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ ওপৰোক্ত উপদেশ সম্পৰ্কত  চিন্তা কৰিলে  তলত দিয়া প্ৰশ্ন আমাৰ মনলৈ আহে । ইহ জগতৰ শিষ্যই গুৰু হিচাপে গ্ৰহণ কৰা আচাৰ্যজন একেখন বৈষয়িক জগততে  বাস কৰে। আচাৰ্য আৰু শিষ্য  উভয়ে মানৱ । তেনে স্থলত এজন আচাৰ্যই কিদৰে তেওঁক শিষ্যক ঈশ্বৰ লাভৰ পথ প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰে?এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দি গুৰুজনাই কৈছে যে এজন অন্ধ ব্যক্তিয়ে অন্য এজন অন্ধ ব্যক্তিক সঠিক আৰু নিৰাপদ পথেৰে লৈ যাব নোৱাৰে । কিন্তু চকুৰে দেখা পোৱা এজন ব্যক্তিয়ে ৰাস্তা -ঘাট স্পষ্টভাৱে দেখা পোৱাৰ বাবে সেই কাম সহজে  কৰিব পাৰে। একেদৰে এজন উপযুক্ত আচাৰ্যই শাস্ত্ৰত  সন্নিবিষ্ট জ্ঞান আৰু উপদেশ শুদ্ধভাৱে বুজি পায়।  শাস্ত্ৰীয় জ্ঞান আৰু উপদেশ ব্যৱহাৰিক ভাৱে প্ৰয়োগ কৰাৰ অভিজ্ঞতাও তেনে আচাৰ্যৰ থাকে । সেই কাৰণে উপযুক্ত  আচাৰ্যই শিষ্যক ঈশ্বৰলাভৰ শুদ্ধ পথ প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰে । কথাবিলাক ওপৰোক্ত ধৰণে বিচাৰ বিশ্লেষণ কৰি হৰিদেৱ গুৰুজনাই  কৈছে যে পাৰমাৰ্থিক গুৰু নিৰ্বাচনৰ বেলিকা অতিশয় সাৱধানতা অৱলম্বন কৰা উচিত।(আগলৈ)