Religious Teachings of the “Satra” Institution of Guru Harideva-183 হৰিদেৱ গুৰুজনাৰ সত্ৰানুষ্ঠানৰ ধৰ্মীয় শিক্ষা-১৮৩)

 

In our day to day life we have to do so many works. Body ,mind and speech are our instruments of work . Those instruments work in accordance with the nature of our body, that is, the intelligence and ego inherent to the body. Again the intelligence and ego become inherent to a body  in accordance with the experiences acquired due to various conditions of past and present lives. Now, a jiva or bonded soul gathers huge experiences of various types due to different conditions of lives lived in  innumerable types of bodies in the past lives. Scriptures say that after gaining vast experiences as above the Jiva or bonded soul takes birth in a human body. After coming to human body also the Jiva gains various types of experiences due to differences in time , place and situations of living . Because of the above factors the intelligence and ego in each human body differ and so  the works performed by different persons are different . When the works performed by us are not able to satisfy the ego of other people or cannot bring any material benefit to them then they condemn our work  as bad work and try to resist those works . Similarly, when the works done by others cannot satisfy our ego and are not materially beneficial to us  then we term them as bad work .   In happening of the reverse people become happy and extend their  help and support in favour of those works . Now, Guru Harideva says that  the creation belongs to God . Activities instituted in the creation may be big or small. Those activities may be good or bad in our consideration. They may bring happiness or sorrow for us. But all those activities are parts of the  grand sacrificial activities being conducted by the God Almighty for the creation , sustenance and dissolution of his created world. Human beings  become bound to do  works under control of God as like as machine  controlled by its driver . So God is the actual owner of  outputs generated from our works . In this context Guru Harideva suggests that we, the human beings ,  should  analyze the things as above and and try to  surrender the fruits of our activities to God . ( to be continued)

দৈনন্দিন জীৱনত আমি অনেক প্ৰকাৰৰ কৰ্ম কৰিব লগীয়া হয় । শৰীৰ , মন আৰু বাক্য আমাৰ কাম কৰাৰ যন্ত্ৰ । এই যন্ত্ৰসমূহে আমাৰ শৰীৰৰ স্বভাৱৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হৈ অৰ্থাৎ শৰীৰৰ সুক্ষ্মতম অংশ বুদ্ধি আৰু অহংকাৰৰ নিয়ন্ত্ৰণাধীন হৈ কাম কৰে । আনহাতে জীৱ শৰীৰত অন্তৰ্নিহিত বুদ্ধি আৰু অহংকাৰ  জীৱই পূৰ্বজন্ম সমূহত কৰি অহা কৰ্ম আৰু তাৰ ফল ভোগৰ পৰা আহৰণ কৰা অভিজ্ঞতাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি  গঠিত হয়।  এতিয়া কথা হৈছে  ভিন্ন ভিন্ন জীৱই  অনাদি কালৰ পৰা ভিন্ন ভিন্ন প্ৰকাৰৰ অসংখ্য শৰীৰৰ বন্ধনত  আবদ্ধ হৈ ভিন্ন ভিন্ন অভিজ্ঞতা লাভ কৰে। শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে ভিন্ন ভিন্ন প্ৰকাৰৰ অসংখ্য সংখ্যক শৰীৰত আৱদ্ধ হৈ ভিন্ন ভিন্ন প্ৰকাৰৰ আৰু বৃহৎ পৰিমাণৰ অভিজ্ঞতা অৰ্জন কৰাৰ অন্তত জীৱই মানৱ শৰীৰ ধাৰণ কৰে । মানৱ জন্ম লাভ কৰাৰ পিছতো ভিন্ন ভিন্ন মনুহে ভিন্ন ভিন্ন দেশ, কাল আৰু পৰিবেশ-পৰিস্থিতিত জীৱন যাপন কৰাৰ ফলত প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ স্বভাৱ অথাৎ বুদ্ধি আৰু অহংকাৰৰ গঠন পৃথক পৃথক  হয় । সেই কাৰণে ভিন্ন ভিন্ন মানুহে নিজৰ কৰ্মযন্ত্ৰ বা শৰীৰ ,মন আৰু বাক্যৰ দ্বাৰা কৰা কৰ্মও ভিন্ন ভিন্ন হয় । যেতিয়া আমি কৰা কোনো কামৰ দ্বাৰা অন্য লোক সন্তুষ্ট নহয় অথবা বৈষয়িকভাৱে লাভবান নহয় তেতিয়া তেওঁলোকে সেই কাম বেয়া বুলি নিন্দা কৰে  । একেদৰে অন্যই কৰা কামৰ দ্বাৰা আমি নিজে সন্তুষ্ট নহলে অথবা বৈষয়িক ভাৱে লাভৱান নহলে আমি সেই কামৰ নিন্দা কৰো আৰু তেনে কামত বাধা সৃষ্টি কৰাৰ চেষ্টা কৰো। ইয়াৰ বিপৰীত ফলাফল হোৱা  কাম  মানুহে ভাল পায় আৰু তাত সহায় সহযোগ কৰে ।আনহাতে সকলো কাম আৰু তাৰ ফল সকলোৰে বাবে সমানে সুখদায়ক বা দুখদায়ক হ’ব নোৱাৰে । তদুপৰি  এজনৰ বাবে ভাল আৰু সুখদায়্ক কাম অন্য এজনৰ বাবে বেয়া আৰু দুখদায়ক হ’ব পাৰে  । কথাবিলাক ওপৰোক্ত প্ৰকাৰে চালি জাৰি চাই হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে সৃষ্টি পৰমেশ্বৰৰ । সৃষ্টিত সংঘটিত হোৱা কৰ্ম অতিক্ষুদ্ৰ অথবা অতি বৃহৎ হ’ব পাৰে । আমাৰ দৃষ্টিত কোনো কৰ্ম ভাল বা বেয়া হ’ব পাৰে । কৰ্মৰ ফল আমাৰ বাবে সুখদায়ক বা দুখদায়ক হ’ব পাৰে । কিন্তু সৃষ্টিত সংঘটিত হোৱা সমস্ত কৰ্ম ঈশ্বৰৰ কৰ্ম । সমস্ত কৰ্ম ঈশ্বৰৰ সৃষ্টি কাৰ্য , সৃষ্টিৰ প্ৰতিপালন আৰু বিলয় ৰূপ সুবৃহৎ কৰ্মযজ্ঞৰ অংশ মাত্ৰ । সেয়েহে সমস্ত কৰ্মৰ ফলো ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা বা সৃষ্টিৰ প্ৰয়োজন অনুসৰি উৎপন্ন হয়  আৰু সেই ফলৰ প্ৰকৃত গৰাকী ঈশ্বৰ । মানুহে চালকে চলোৱা যন্ত্ৰৰ দৰে ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা অনুসৰি কাম কৰিবলৈ আৰু সেই কৰ্মৰ ফলাফল মতে সুখ বা দুখৰ অভিজ্ঞতা ভোগ কৰিবলৈ বাধ্য হয়। এই প্ৰসঙ্গত উপদেশ দি হৰিদেৱ গুৰুজনাই কৈছে যে মানুহে কথাবিলাক ওপৰোক্ত ধৰণে বিচাৰ বিশ্লেষণ কৰি নিজে কৰা সমস্ত কৰ্মৰ ফল ঈশ্বৰক অৰ্পণ কৰাৰ বাবে  প্ৰচেষ্টা কৰা উচিত । ( আগলৈ)